Olivia, de vogel die mijn leven veranderde

Ik ben altijd bang geweest voor dieren. Honden, katten, paarden en vogels, dat vond ik al helemaal eng. Ik was echt doodsbang voor dieren. Tot op een dag we een klein, schattig, groengeel parkietje hebben gekocht. Iedereen van mijn familie vond hem geweldig.

Ik niet. Ik werd altijd een beetje hysterisch, wanneer hij uit de kooi was. Ik riep toen ook meestal: ‘Doe hem in de kooi waar hij hoort!’

Maanden gingen voorbij. En mijn angst was nog steeds niet weg. De rest van mijn familie pushten me een beetje. ‘Raak eens gewend aan hem.’ Maar ik kon het niet. Ik vertelde: ‘Ik kan mijn angst pas overwinnen, wanneer ik er klaar voor ben.’

En die dag kwam uiteindelijk op 1 december 2016. Er was niemand thuis en daar was mijn parkiet. Hij stond te spelen in zijn kooi met de 10 spiegels die hij had. Ik ademde hevig in en uit en zei: ‘Ik kan het!’ Ik liep naar de kooi en deed ‘m open. Hij keek me eventjes aan en daar kwam hij op mijn hand. Hij zat zo schattig te fluiten, net alsof hij er zelf ook op had gewacht.

Ik was trots op mezelf. Die dag hebben we de hele dag gespeeld buiten de kooi. En toen besefte ik: een vogel hoort helemaal niet de hele dag in een kooi te zitten. Een vogel wil ook vrijheid. Vrijheid om te vliegen en om te ontdekken. Dus de kooi stond voortaan de hele dag open.

Mijn Oliva was niet alleen een vogel, hij was mijn held. Dankzij hem begon ik van katten te houden. Ik aaide random honden en ik heb zelfs op een paard gereden.

Dit heeft mij aangetoond: durf je angsten te overwinnen. Je wordt er écht sterker van en je krijgt een heel goed gevoel. Ik voelde me echt machtig. Waarom zou ik voor iets angst hebben? Ik durf nu zelf parachute te springen, Bungee jumping, noem het maar op, ik durf het nu wel.

Ik ben hem enorm dankbaar. Oliva heeft mijn leven veranderd.