Homopatisch

Normaal gesproken blijf ik ver weg van religieuze kwesties. Je hebt namelijk gelijk of niet, afhankelijk van waar je op de knieën gaat, je een matje neerlegt of een kruisje slaat. Maar dat in ons ruimdenkende land zo openlijk steun wordt gegeven aan een omstreden pamflet als de Nashville Statement, heb ik met stijgende verbazing gevolgd. Het document is in 2017 gepresenteerd tijdens een conferentie van het grootste protestantse kerkgenootschap van de VS. Mijn vrije vertaling is dat de makers van het pamflet vonden dat er steeds makkelijker wordt omgegaan met onderwerpen als homoseksualiteit en genderneutraliteit. En daarom pleiten zij ervoor dat het huwelijk enkel en alleen bedoeld is als verbond tussen man en vrouw.

Dat is nog een zachtaardige uitleg van het document, want de artikelen die onderdeel uitmaken van het pamflet liegen er niet om. Zo ontkent men stellig dat de goedkeuring van homoseksuele relaties of transgenderisme iets is waarover getrouwe christenen onderling van mening mogen verschillen. Er wordt zelfs gepretendeerd dat homoseksualiteit te genezen zou zijn. Een stevige uitspraak als je beseft dat in het verleden menig priester er ongezondere relaties op nahield.

Nu zou je denken dat zo’n achterhaalde gedachte geen voedingsbodem krijgt in een ontwikkeld land als Nederland, want wie steunt nu zo’n boodschap. Dat zijn vast types die het leuk vinden om homostellen op straat in elkaar te slaan of uitgezakte, doorrookte analisten die hun populariteit moeten hebben van flauwe ‘homohumor’. Maar niets is minder waar. Naast alle priesters, voorgangers en andere protestantse ‘prominenten’, werd dit pamflet openlijk gesteund door SGP-voorman Kees van der Staaij. Dezelfde Kees, die de langstzittende politicus in de Tweede Kamer is. De man, die in 2016 voor politieke welsprekendheid de Thorbecke prijs won, de prijs die overigens vernoemd is naar één van de meest liberale politici uit de Nederlandse geschiedenis. En de Kees van der Staaij, die samen met zijn vrouw twee kinderen uit Colombia heeft geadopteerd, mogelijk in de gedachte dat zij hier in Nederland een beter leven verdienen. Met deze nobele gedachte in het achterhoofd, zou het toch fantastisch zijn als hij vanmorgen aan het ontbijt tegen zijn vrouw had gezegd: “Lieverd, ik heb me vreselijk vergist in dat pamflet en wil het graag goed maken”. En zij dan had geantwoord:"Maar dat kan toch schat, je moet gewoon iets homopatischer zijn".