Trots!

Karin de Croon 12 dec 2018

Vorige week kreeg mijn dochter haar voorlopig advies voor de middelbare school. En ik ben trots! Heel trots! Niet op het advies, maar op de manier hoe zij er mee om gaat. Dat zij aan haar jongere zusje probeert uit te leggen wat de niveaus inhouden. En dat ze dan begint met: "VWO is het beste……" maar zichzelf direct corrigeert. "VWO is het hoogste niveau dat je kunt krijgen. Maar niet het beste. Want het beste advies, is het advies dat bij je past".

Toegegeven, dat heeft ze niet helemaal zelf verzonnen. Dat lijkt op de mantra hier in huis, die ze zichzelf eigen heeft gemaakt. Maar waardoor zij zonder zenuwen haar advies aanhoort. Ze heeft niet dezelfde score als haar grote broer, en ook kleine zus haalt straks haar eigen score. Dat woord “score” is overigens al een ding op zich, maar dat terzijde.
Al jaren spreek en schrijf ik hier over. Je niveau zegt niets over hoe slim je bent, maar over hoe goed je kunt leren. En als je goed kunt leren, leer je vaak ook langer en meer. Dus eigenlijk zouden we “hoogste niveau” moeten vervangen door “langste niveau”. Maar dan sla ik misschien wat door.
Of je al dat geleerde (op welk niveau dan ook) uiteindelijk ook kunt toepassen, dat zegt veel meer over wie je bent en wat je kunt.

Ik heb er drie in huis, en als ik mijn jongste zo inschat, dan heb ik straks dus ook drie verschillende niveaus. En echt: ik vind ze allemaal even leuk en lief (en soms stout en brutaal). En ik ben op allemaal even trots.

Ik vind het zo jammer dat er zo hard geoordeeld wordt door ouders en ook kinderen zelf. En ik schrik er oprecht van als ik hoor dat sommige kinderen voor hun advies zijn beloond met een paar dure schoenen of iets dergelijks.
Kinderen mogen de adviezen bij voorkeur niet meer op school bespreken, omdat dat kan leiden tot verdriet of andere lastige emoties. We worden al gevoed met het idee dat we er beter terughoudend over kunnen doen.
Ik snap het niet. Hoewel iedereen het ontkent als je er naar vraagt, lijkt het er toch sterk op dat er minderwaardig gedacht wordt over een mavo- of havo-advies.
Ik vind daar wat van. Maar ik houd mijn mond. Ik weet wel beter!