Relativitijdsregistratie

Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je je afvraagt of het stilaan niet tijd wordt om de tijd eens vaker stil te zetten. En dan niet dat gepruts met dat ene uurtje wintertijd, maar het cliché quality time eens te herdefiniëren. In kwalitijd dus. Want tijd is relatief, kwaliteit ook. Sterker: ze staan zelfs in relatie tot elkaar. Immers, hoe meer je beweegt en je de kwaliteit van het leven ervaart, des te langzamer gaat de tijd. Maar dat is maar net hoe je het bekijkt. Dus de relativering daarvan dat het allemaal relativering is ook relatief is.

Singer/songwriter Ernst Jansz schreef voor Doe Maar een paar prachtige regels “Ik ben verzekerd van succes, tegen brand en voor mijn leven. Ik heb van alles maar geen tijd, ook niet voor heel even”. Klopt, als je rennen, springen, vliegen, duiken, vallen en weer opstaan onbewust doet. Dan raast de tijd voorbij. Maar als je je ervan bewust bent, dan beleef je het en gaat de tijd langzamer. Dus het is maar hoe je het bekijkt.

Hij schreef het in “De Bom”, maar dat is niet alleen angst voor de exploderende neutronenbom die alles doet stoppen. Iedereen leeft met een bom. Een tikkende tijdbom. En dus is het zaak om die tijd zo langzaam mogelijk te laten gaan. En dat kan als je vaker dan “zo nu en dan eens even stil te staan”. Maar heel bewust het leven in het nu intensief ervaart.

Dat kan door van een concert of evenement te genieten in plaats van er stil te staan, met je smartphone omhoog en dan later terugzien wat je had kunnen ervaren. Als je maar niet die camera had meegenomen en het moment voorbij had laten gaan. Of als je op een mooie locatie de vakantie beleeft en niet alleen maar fotootjes en selfies maakt en thuis op de selfie ziet wat er achter je rug gebeurde. Je was er, en je was er niet. Je had beter met een rotgang kunnen genieten, dan was de tijd langzamer voorbijgegaan. Daar hoef je geen Einstein voor te zijn.

En voor wie maak je die selfie? Je staat er zelf op, maar ben je het zelf? Heb je wel door wat je bent? En waar je bent en wat er om je heen is? En wie ben je dan? Het is flauw om aan een schizo te vragen “wie denk je wel niet dat je bent?’, maar vraag het je selfie eens af.

Ik vraag me af of Ernst Jansz me gaat ontVrienten als ik zijn tekst iets wijzig. Doe Maar eens gek: “Liever weet ik wie Ïk ben, voordat het te laat is”.