Privacy, het einde van de digitale wereld

Steven van der Minne 8 dec 2018

Het begon met die dreigbrief die ik onverwachts in de bus kreeg. “U bent in gebreke. Binnen 8 dagen betalen anders wordt de factuur overgedragen aan de gerechtsdeurwaarder.”

Gek, ik moet dat toch niet betalen? Daarvoor ben ik verzekerd, toch? Gebeld met het ziekenhuis. De factuur bleek niet bij de verzekeraar betaalbaar gesteld en toen kwam de aanmaning meteen bij mij. Op mijn vraag over de toonzetting volgde een uitleg: “U moest eens weten, er zijn zo veel mensen die onverzekerd zijn en het ziekenhuis niet willen of kunnen betalen, dat we bewust gekozen hebben voor deze bewoording. Dit is geheel volgens de wet.”

Dit snap ik. Ziekenhuizen vallen wel eens om en dat wil ik toch niet op mijn geweten hebben.

Gebeld met de verzekeraar. Die verwees naar het ziekenhuis. Gebeld met het ziekenhuis. Die verwees, je raadt het al, naar de verzekeraar. Na lang aandringen en dreigen met een klacht bij de Nederlandse Zorgautoriteit bleef het bij gesputter, van: “Wij gaan de administratie van de ziekenhuizen niet doen” (verzekeraar) tot “De verzekeraar moet dat regelen, daar betaal je tenslotte premie voor” (ziekenhuis).

Het probleem bleek te liggen in een digitaal aanvraagformulier om de verleende fysiotherapeutische zorg als chronisch aan te merken, eigenlijk niet meer dan een vinkje, en medisch gezien volkomen logisch gezien de kruisbandoperatie die mijn dochter ondergaan heeft. Blijkbaar kon dit formulier dus niet van het ziekenhuis naar de verzekeraar. Je voelt hem al aankomen. Als mailtje met een bijlage? Nee, te onveilig. Uploaden? Ja, maar dan wel op de beveiligde site.

Van een zeer vriendelijke medewerkster bij de zorgadministratie van het ziekenhuis kreeg ik een uitgebreide uitleg. “De verzekeraar, die samengegaan is met een paar andere grote verzekeraars, werkt met Barracuda en verwacht dat ook van ons. Helaas werken wij hier niet met dat systeem. Wij sturen hen daarom een email met beveiligde bijlagen, te openen via een wachtwoord. Die gaat dan naar de afdeling Medische en Paramedische Zorg bij de verzekeraar, alleen heeft niemand daar op die afdeling bij ons een wachtwoord aangemaakt. Vandaar dat die mail daar wekenlang ongeopend is blijven liggen. Nu heb ik gevraagd of het formulier per post kon. Ik heb net een mail terug en ik heb het postadres. Het kan wel even duren voordat u iets hoort. Morgen gaat onze brief naar de verzekeraar de deur uit.”

Per post, tja, dat is natuurlijk wel zo veilig.