Geen seks, geen tosti!

Yvonne Franssen 9 dec 2018

Een aantal jaren geleden was er ineens de breezercultuur, een term die werd gebruikt als aanduiding voor het stijgende drankgebruik onder jongeren in combinatie met een losbandige seksuele moraal. De breezercultuur dankt haar naam aan het mierzoete mixdrankje Bacardi breezer, dat destijds onder jongeren mateloos populair was. Zo waren er de zogenaamde breezersletjes, de meisjes met wie je in ruil voor een breezer seks kon hebben.

Tot voor kort was ik in de veronderstelling dat dat soort betaling in natura aan de zedeloze jeugd van tegenwoordig was voorbehouden. Inmiddels weet ik beter. Niets is minder waar!

Een donkere en regenachtige donderdagavond. Ik weet niet welke wegen en zijpaden ik in de afgelopen periode heb ingeslagen die me vanavond in mijn eentje in een zogenaamde erotische sauna hebben doen belanden, maar dat doet er ook niet toe. Feit is dat ik er ben. Ik spreid mijn handdoekje over een barkruk en ga zitten.
‘Mag ik je een drankje aanbieden?’ klinkt het naast me. Een vijftiger, grijze haren, baardje, onsympathieke uitstraling.
‘Nee, dank je,’ wimpel ik hem af, en ik bestel een witte wijn voor mezelf.

Op de één of andere manier raak ik vervolgens toch met het baardje in gesprek, zijn naam is Albert. Albert vertelt me hoe mooi ik ben, en hoe graag hij me zou willen schilderen. Het moge duidelijk zijn dat de verlichting in de bar van een erotische sauna schaars en sfeervol is.
Albert bestelt alsnog een wijntje voor me. En als ik vertel dat ik nog niet gegeten heb, vraagt hij er ook nog een tosti bij. Met curry. Intussen raak ik aan de praat met het stel naast me. Albert probeert dapper aan het gesprek deel te nemen, maar dat lukt maar half. De klik ontbreekt. We besluiten met z’n drieën de sauna in te duiken, Albert blijft achter in de bar.

Een sauna, bubbelbad en een leuke kennismaking met een man die Mark heet verder, zitten we gezellig met zijn vieren – in de nieuwe samenstelling – aan de bar. Albert is er ook nog, en werpt me boze blikken toe. Ik ontwijk zijn blik en richt mijn aandacht op mijn nieuwe vrienden. Dan zie ik vanuit mijn ooghoeken Albert naar ons toekomen.
‘Je hebt eerder vanavond op mijn kosten een tosti gegeten en een witte wijn gedronken. Ik zou het bijzonder op prijs stellen als je die op je eigen rekening laat zetten.’ Hij draait zich bruusk om en beent weg. Er valt een stilte.

‘Wat was dat nou?’, vraagt Mark verbaasd. Ik haal mijn schouders op.

‘Geen seks, geen tosti,’ veronderstel ik. Dan proesten we het uit.