Lekker weertje

Ik merk dat ik de laatste weken niet meer de enige ben die er ’s ochtends of ’s middags op uittrekt om van het weer te genieten. Het is ongekend warm de laatste tijd en dit resulteert in temperatuurrecords die uit de lucht komen vallen.

En de mens profiteert. Tal van andere mensen genieten, net als ik, bij het opstaan telkens weer van het felgekleurde zonnetje dat opstijgt in de heldere, blauwe lucht. Het herfstblad, met zijn prachtige kleuren, zit nog aan de bomen en de temperatuur is (relatief gezien) nog aan de hoge kant. Wat hebben we toch een geluk.

Ik waan me in een soort eeuwigdurende euforisch gevoel. Maar tegelijkertijd roep ik mijzelf tot de orde, dit alles heeft helaas ook een keerzijde… Ik moet terugdenken aan de extreem warme zomer die we gehad hebben. Staat ons nu niet een hele strenge winter te wachten? Het extreem warme weer eist zijn tol, en hoe spijtig ook, tegenover een beloning staat altijd een soort ‘straf’. En ik denk dat deze straf zowel de natuur als ons, duur komt te staan.

Ik wil u nu niet pessimistisch de decembermaand in laten gaan, maar alleen een soort bewustwording aan het licht brengen is naar mijn idee niet verkeerd. We moeten alert zijn op extreme weersomstandigheden, op een veranderend klimaat. Alles lijkt zo mooi, maar is dat niet slechts schijn?

De natuur moet keihard vechten om zich staande te houden, keer op keer, maand na maand. Van planten en dieren wordt het onmogelijke gevraagd. Je ineens in een rap tempo aan moeten passen aan temperaturen die je voorheen niet kende. Zijn ze hiertoe wel in staat?

Ik heb zo mijn twijfels over hoe lang de huidige natuur overeind blijft staan. Maar laten we voor nu, zolang als het nog duurt, nog maar even genieten van dit zachte weer. Want het is toch best lekker.