Is drugs tegenwoordig dope?

,,Als mijn dealer me verkeerd spul verkoopt, is hij zelf ook de klos”, hoor ik een jongen achter me zeggen. ,,Wat heb je al eens gebruikt dan, joh?”, reageert een andere jongen, zijn vriend, geloof ik.

Er vliegen namen van verschillende soorten drugs in de rondte. Ik voel me ongemakkelijk. We zitten in een overvolle treincoupé. Ik kijk naar de man die naast me zit. Mijn blik vol verbazing. Hij knikt zachtjes, tegenstemmend.

Ongelooflijk vind ik het, dat het tegenwoordig de norm lijkt, dat het tegenwoordig een gewoonte van velen lijkt te zijn om drugs te gebruiken. Een jointje hier, een snuifje daar. Op een feestje of gewoon op straat met vrienden. Hoe dan?

Ik probeer me voor te stellen hoe het heeft kunnen gebeuren dat, voor mijn idee, de generatie waarin ik leef meer mensen kent die drugs gebruiken dan mensen die geen drugs gebruiken. Ben ik dan een buitenbeentje als ik geen drugs gebruik?

Een ex van me was verslaafd aan drugs. Ik was trots op hem dat hij zo sterk was om naar een kliniek te gaan en af te kicken. Tijdens onze relatie had hij een terugval. Cocaïne.

Ik was kapot. Ik was er kapot van dat hij had gebruikt. Kapot van dat hij had gelogen over eerder gebruik tijdens onze relatie.

Ons samenzijn is erdoor stuk gegaan. Ik kreeg paniekaanvallen, was enorm onzeker, had stress en dacht: ‘Misschien is het roken van een joint iets voor me.’ Waarom denk je zoiets, vroeg ik me af. Zoek een psycholoog, zoek hulp. Maar ik bleef denken aan hoe mensen me eerder hadden verteld hoe goed het hen deed, hoe het hen met hun stress hielp.

Ik heb de joint uiteindelijk zelfs gekocht. 5 euro, van een klasgenoot. Wow. Ik. Ik ben zo anti-drugs, anti-wiet, anti-coke, anti…

Ik heb een joint in mijn jaszak gehad, voor maanden. Ik durfde niet, noem me laf. Ik durfde het niet te roken. Mensen bleven me vertellen dat ik het nodig had, dat het de zware periode zou verlichten. Ik durfde niet.

Toen ik maanden met de ‘jonko’ in mijn jaszak had rondgelopen, vertrok ik op reis. Op de luchthaven gooide ik de joint in de prullenbak; goede keuze. Op de bestemming stonden drugshonden de passagiers van ons vliegtuig op te wachten in de aankomsthal.

Ik heb geen spijt. Alleen van dat ik de joint in de eerste plaats überhaupt heb gekocht. Ik heb geen spijt dat ik niet heb gerookt en mijn eigen standaarden heb laten zijn voor wat ze waren, en nog steeds zijn. Voor mij was het beter zo. Dan maar het buitenbeentje in deze nieuwe maatschappij. Dan maar niet de norm.