Daaag, lieve reageerbuiskindertjes!

Cale columns 15 nov 2018

Ik vraag u af of u dat ook heeft. Dat je denkt dat er een soort van tijdgeest rondwaart. Altijd al. Al sinds het begin der tijden. En dat, als je met jouw tijdgeest te maken hebt, je je afvraagt of je niet in een andere tijd zou willen leven. Want in deze tijd denken velen dat het het einde der tijden is, met alle tekenen en verschijnselen tegenwoordig, maar ook dat is van alle tijden.

Sommigen zijn opgegroeid in de tijd dat er nog lieve kijkbuiskindertjes waren, die welkom werden geheten door Meneer De Uil. Die werden weer vervangen door lieve reageerbuiskinderen en nu zijn er heel veel abuisvolwassen uit voortgekomen. Die niet meer met een onbevangen blik de huidige tijd beleven en bekijken. Die zich afvragen of dat nou wel moet, die uitgedoste bonte verzameling op de Canalparade en die in regenboogkleuren geschilderde Shellstations. En die regenboogglazuur op de tompouces bij de Hema. Maar het daar dan bij laten en niet doordenken en een antwoord weten te vinden op de aan zichzelf gestelde vraag. Want de vraag stellen, is hem beantwoorden.

Blijkbaar moet het, want de weegschaal moet zoveel exposure aan gewicht krijgen aan de ene kant, om de karrenvracht aan meningen en dogma’s aan de andere kant weer in balans te brengen.

Doe zoals de stoïcijnen, zou ik zeggen. Verzet je niet tegen zaken die er gewoon zijn, en waar je niet meer last van hebt dan dat je het zelf niet bent. Het is er. Er zijn hetero’s, homo’s, transgenders, biseksuelen. Het is niet goed en het is niet slecht, het is er. Je bent het. Gerard Spong heeft groot gelijk als hij niet gedoogd wil worden, want gedogen wil zeggen dat het niet mag, maar als je er geen overlast veroorzaakt, dan mag het wel. Hij mag geen homo zijn, hij is het. En hij heeft hetzelfde bestaansrecht als ieder ander. U/jij mag geen homo, hetero zijn of transgender, noch bisexueel. U bent het. En u/jij mag er zijn.

Als dat van de tijdgeest niet mag of niet meer mag, maar later, in andere tijden, weer wel, wens dan op zijn minst dat je in de tijd zou zijn waarin Zeno van Citium leefde en accepteer dat dat niet zo is, maar dat het stoïcisme van alle tijden is. Minstens zo oud als de weg naar Rome, Athene of zelfs Stratford-upon-Avon. Dat laatste is waar een wereldberoemd vragensteller leefde, filosofeerde en schreef maar geen antwoord had op de vraag ‘to bi, or not to bi?, that’s the question’. Not the answer…