Besmette duurzaamheid
Welk woord moet verboden worden? Duurzaamheid. Dit antwoord kwam voorbij in De Wereld Draait Door op de vraag wat de vreselijkste woorden waren van 2018.
Niet zozeer het woord zelf dat zo verschrikkelijk is, maar meer het zware misbruik ervan. Daar ben ik het totaal mee eens.
Woorden als duurzaam, biologisch, organic en 100% natuurlijk worden te pas en te onpas om je oren geslingerd. Waar vroeger de stickertjes ‘’goedgekeurd’ je om de oren vlogen, is nu opeens alles ‘biologisch’ in de supermarkt. Maar is dat ook zo?
Wanneer ik een fles olie koop, kan er wel biologisch opstaan en het zal ook best wel dat dit biologisch geproduceerd is. Hoewel ik daar al mijn vraagtekens bij zet. Maar wanneer voor diezelfde fles olie een half oerwoud wordt gekapt om lijnzaadvelden aan te leggen, hoe biologisch ben je dan?
Hoe duurzaam ben je als sinds de jaren zeventig de populatie wilde dieren gehalveerd is? Wij doen hier al panisch als een wolf de grens oversteekt en een biologische schaap aanvalt. Dat tegelijkertijd een handje vol Zuid-Chinese tijgers een moord zouden doen om hun grenzen te verruimen, doet ons niet zo veel. Sterker nog, de mens doet wel een moord voor de tijger.
Duurzaamheid. Iedereen zou het woord mogen gebruiken behalve de mens. We spreiden ons als een olievlek over de wereld uit en verstikken daarmee alles wat ook een poging doet om te leven. Zelfs het konijn kan zich niet zo snel verdubbelen als wij. Sterker nog, het Europese konijn wordt ook bedreigd! Duurzaamheid my ass! We zuigen de aarde al decennia leeg van olie en gas en beginnen de laatste paar jaar pas te denken over betere, groene energie. Met als conclusie dat de oh zo veilige kernenergie eigenlijk de enige oplossing is om ons te blijven bedienen van onze moderne manier van leven.
Ik kon daarom niet anders dan het eens zijn dat duurzaamheid een zwaar besmet woord is. Het is een wolf in schaapskleren geworden. Diezelfde wolf die we niet willen. Dat woord wil ik niet meer. Weg met duurzaamheid! Verzin iets wat nog een ongeschonden blazoen heeft. Een woord dat aangeeft dat we de wereld al aardig naar de (aard)klote hebben geholpen en dat we de put nog trachten te dempen ondanks dat de kalf nog aan het verzuipen is. We schuiven duurzaam aan de kant en vervangen het voor: Niet lullen maar poetsen! …en dan niet de plaat!