Multiculturele Werkplek

Op mijn werkplek hebben we een tal van verschillende nationaliteiten. Er zijn Polen, Roemenen, Portugezen, Bulgaren, Duitsers en waarschijnlijk nog veel meer. Sterker nog, er zijn bij ons zoveel buitenlanders aan het werk dat ik samen met nog twee andere heren als enige de Nederlandse nationaliteit heb. In het magzijn dan. Op de kantoren zitten er ook Nederlanders.

Met al deze verschillende nationaliteiten begrijp je natuurlijk dat de voertaal Engels is. Natuurlijk pik je hier en daar woorden van de andere talen op, want onderling wordt er natuurlijk wel Pools/Roemeens e.d. gesproken met elkaar. Als vanzelf sprekend zijn het altijd de scheldwoorden en vloekwoorden die blijven hangen. Vooral die van de Polen. Deze wordt door de gemiddelde Pool hier in het magazijn minstens 20 keer per dag herhaald. Als vloekwoord/scheldwoord maar ook als “niet” vloekwoord/scheldwoord in een normale zin. Het verschil is goed te merken overigens, als deze keihard door het magazijn wordt geschreeuwd kan je daar zeker van zijn dat er gevloekt wordt. Ik denk ook niet dat ik deze hoef te vermelden ga er vanuit dat iedereen deze inmiddels wel kent.

Ik kan mij nog ergens in een vaag verleden herinneren dat er bijna geen buitenlanders werkten. Echter in de loop der jaren zijn het meer en meer geworden. Wat ik ook goed begrijp, want wie wil er nou werken voor een magere 500 euro per maand met de vaste lasten van de huur al bijna hoger als je maandloon. Niemand.

Zoals eerder gezegd, de voertaal is Engels. Het is natuurlijk anders als je dezelfde moedertaal spreekt als iemand dan spreek je natuurlijk in je moedertaal. De begroetingen gedurende de ochtend zijn dan ook over het algemeen “Good Morning” Op een morgen was er een nieuw meisje. Ze komt vrolijk aan lopen en zegt “Cest” (geen idee of ik het goed schrijf, betekent hallo in het Pools) Ik denk even na, en mijn directe reactie is "I am not Polish!" Ik knalde het er zo uit. Waarschijnlijk nog aardig bitchy ook. Tenminste daar ga ik vanuit gezien de dame in kwestie sindsdien geen woord meer tegen mij gezegd heeft.

Toch vraag ik mij af hoe zij op het idee kwam om mij in het Pools te begroeten. Zie ik er Pools uit? Volgens de meeste mensen niet. Nou denk ik ook niet dat ik er Nederlands uit zie. (als er al een bepaalde Nederlandse type is, behalve het blonde haar en de blauwe ogen).

Ik kan het haar natuurlijk vragen… echter denk ik niet dat ze na mijn eerste reactie nog iets zal zeggen tegen mij.