De toegift

Een groep mannen die samen zeemansliederen zingen, wordt een shantykoor genoemd. Ik moet zeggen; ik hou d’r niet van. Ik heb wel wat beters te doen dan naar het gebalk van een groep oude mannen luisteren. Althans, zo dacht ik er een maand geleden nog over. Meningen kunnen veranderen.

Het begon allemaal met een onschuldige avondwandeling, samen met mijn broer. We liepen door de straten in het centrum van Bergen op Zoom toen we vanuit een raam boven een café zeemansliederen hoorden komen, gezongen door een shantykoor. We bleven even staan deden een applausje toen hun lied was afgelopen. Dat applaus werd zeer gewaardeerd want al gauw hingen er twee mannen uit het raam die riepen dat we wel even naar boven mochten komen voor een toegift.

Zonder na te denken lapten we onze opvoeding aan onze laars en liepen we vol goede moed bij volkomen vreemdelingen naar binnen. Sorry pap en mam. Halverwege de trap stelde ik me voor wat we zouden aantreffen; oude mannen die lekker uit de maat met een tamboerijn zwaaiden en nog oudere mannen die hun ogenschijnlijke laatste adem uitbliezen op een mondharmonica. ‘Maak me gek’ dacht ik.

Echter; niks bleek minder waar. Oké, er was dan wel een man met een tamboerijn en óók een man met een mondharmonica, maar het klonk eigenlijk best geinig. Wij mochten gaan zitten terwijl het koor, zo’n 15 man sterk, er nog even wat zeemanshitjes tegenaan gooide. Ik vond het eigenlijk best catchy! Ik raakte zo in the mood dat ik zelfs als een echte fangirl begon mee te klappen en dansen. Wie had dat ooit gedacht? Toen de pauze aanbrak en we beneden in het café getrakteerd werden op biertjes kon mijn avond al helemaal niet meer stuk. Deze mannen bleken hartstikke gezellige gasten te zijn, die bovendien ook best flink bier konden tanken. We konden er bijna niet wegkomen omdat mijn broer haast gedwongen werd om mee te doen. Hij zei dat hij er over na zou denken, het liegbeest. Anyway, dit koor was te gek en hun liederen net zo.

En zo komen we weer terug bij mijn mening van een maand geleden, die eigenlijk op totaal niets gebaseerd was. Na de random avond met onze nieuwe vrienden is die mening dus 180 graden gedraaid; doe mij voortaan maar een shantykoor.