Gras minder dor dan bij de buurman

Sylvia Beugelsdijk 15 aug 2018

Heb je dorst? Plakken je handen? Glijmiddel nodig bij het doorslikken van dat übervieze paracetamolletje? Heb je een kleine boodschap gedaan of een grote (yakkie)? Altijd is het er: water. Maar wat als het een keer schaars is, zoals de laatste weken? En er een oproep (noem het gerust een noodkreet) komt om zuinig te zijn met water? Ga je het dan ook echt minder gebruiken? Een groot gedeelte van de Nederlanders niet. Hoe ik daarover denk? Grrr…

Gras moet minder dor zijn dan bij de buurman
Ik zag het om me heen. De een vulde doodleuk zijn zwembad. De ander sproeide niet alleen zijn ieniemienie grasmat, maar ook de helft van de straat en het hele tuinpad. Midden op de dag. Als de zon het heetst is. Het water verdampt meteen en tot overmaat van ramp heb je grote kans dat de grassprieten verbranden, waardoor het de volgende dag nog eens extra lang nat gehouden wordt. “Het is allemaal leuk en aardig die droogte, maar mijn gazonnetje moet er natuurlijk wel puik uit blijven zien.” Pfff…

Alsof het allemaal niets kost
En water kost natuurlijk ook niets nothing nichts en daarom gebruiken we het maar gewoon zonder na te denken?! Waar is ons gezond verstand gebleven? Velen denken maar aan 1 ding. Aan wat dan? Nou, zeg maar gerust: aan wie? Namelijk ZICHZELF. “Als ik maar kan plonsen in mijn zwembad. Als mijn tuin er maar niet verlept uitziet. Als ik maar een halfuur kan douchen per dag. Als… als…” En als we dadelijk geen water meer hebben of het wordt opeens 10 keer zo duur, moet je dan eens zien wie het hardst roept: “ALS dat gebeurt, dan… bladiebla…”

Niet alles is kommer en kwel(water)
Het kan ook anders, hoor. Je ziet ook mensen heel gericht hun tuin water geven, ze wassen de auto of camper niet, de douche gaat sneller uit, water wordt opgevangen. Over dat laatste gesproken… en ik ben echt geen heilige, maar ook ik ben hiermee meteen aan de slag gegaan. Op de meest simpele manier. Het kost geen moeite. Of… bijna geen moeite. Ik vang het ‘vuile’ water op dat ik gebruik met handen, aardappelen, groente en fruit wassen, eieren koken en noem maar op. Een emmertje in de gootsteen, that’s it. En dat gooi ik zo’n 5 keer per dag bij de planten in onze tuin. Het is misschien een druppel op een gloeiende plaat, maar ik doe tenminste iets. En ik ben van plan het 365 dagen op te blijven vangen. Doe jij mee?

Ik hoor je denken: en in de winter dan?
Als er geen planten en bomen zijn om te bewateren? Uhh… ja dan… spoel ik er gewoon mijn kleine boodschappen mee door. 😉