Discriminerende vacatures

De Laatbloeier 15 jul 2018

‘Moord! Brand!’, wordt gescandeerd, want er wordt gediscrimineerd in vacatureland. Dat dit vandaag de dag kan gebeuren in ons tolerante kikkerlandje. Denk je: ‘ik ben niet bruin, ik heet geen Yildiz’, wordt je godverdomme alsnog gediscrimineerd. Je hebt drie grijze schaamharen. Een onverbiddelijk signaal van ouderdom, dus je bent te oud! Te lelijk! Te duur! Je telt niet meer mee en moet alvast opvang regelen in een bejaardentehuis; op de arbeidsmarkt nog slechts geschikt voor vrijwilligerswerk.

Eigenlijk is het heel raar dat men alsmaar met verbijstering reageert op de constatering dat er wordt gediscrimineerd bij sollicitatieprocedures. Rekrutering en selectie zijn discriminatoire processen pur sang. Je zult geen vacature zonder functie-eisen vinden. Het is toch geen wie-het-eerst-komt-die-het-eerst-maalt principe?

Telkens koppen kranten dat allochtonen, mensen met een handicap, zwangere vrouwen en ouderen moeilijk aan werk komen. Dan is er even ophef en oplossingen worden gezocht in blinde sollicitaties of positieve discriminatie. Maar positieve discriminatie is enkel positief vanuit één perspectief. Vanuit alle andere is het gewoon negatief. En blinde sollicitaties zijn uitstel van executie. Je wordt tóch niet aangenomen, want je past niet in het gewenste (niet gecommuniceerde) profiel.

Ik snap heel goed dat het onwenselijk is dat bepaalde groepen mensen structureel worden benadeeld. Da’s, zacht uitgedrukt, kut, wanneer je deel uitmaakt van een dergelijke demografie! Maar discriminatie op afkomst, geslacht en leeftijd in vacatures verbieden, heeft niet tot gevolg dat het niet meer plaatsvindt. Nee, het betekent enkel dat de discriminatie in het geniep gebeurt en je alsnog met een kulreden niet door de selectie heen komt.

Je sollicitatiegesprek is een schijnproces, als je überhaupt al door die eerste selectie bent gekomen. Het bezorgt recruiters enkel meer werk en uiteindelijk gaat de werkzoekende toch met lege handen naar huis. Er valt dus wel iets te zeggen voor discriminerende vacatures. Om te beginnen weet de sollicitant meteen of ie energie verspilt door te reageren op een functie. Maar ook zou het inzichtelijk maken hoe groot ‘het probleem’ werkelijk is en wat de redenen hiervoor zijn. Kortom, misschien moeten we het maar toestaan dat er onder een vacature staat: ‘Onze voorkeur gaat uit naar een blanke vrouw met dikke tieten, gaarne tussen 18 en 25 lentes jong!’