“Horrorstages: wat ze je niet vertellen over stage lopen”

Het was een dag in april. De hele wereld is op vakantie en ik zit in een natgeregende collegezaal in Amsterdam. De zaal is half gevuld met vermoeide studenten die liever ergens anders zouden willen zijn. Hun geroezemoes wordt luider en luider en groeit uit tot een kakofonie van ongegeneerd gebabbel tot ze streng tot stilte worden gemaand door de vrouw met haar handen over elkaar achter het podium. Haar Powerpointpresentatie staat klaar op het scherm.

De helft van haar presentatie is nutteloos en hebben alle studenten al een keer eerder gehoord. Er komt een spreker aan het woord, een mooie jonge vrouw met lang bruin haar en een bril, die verteld over de nieuwe functies van haar Mediastages website. Het is goed bedoeld en behulpzaam, maar lijkt toch een beetje op een verkooppraatje. Natuurlijk, want een hele industrie rekent op nieuwe stagiaires en er wordt toch verwacht dat iemand die honderdduizend jongeren goed begeleidt.

Stagiaires zijn de goedkope werkkracht voor elk startend bedrijf en de kleinste tandwielen in de grootste bedrijven. Geen geld genoeg om meer werknemers aan te nemen? Neem een stagiair aan! Je bent niet eens verplicht ze te betalen! Beloof ze maar genoeg werkervaring en dat is genoeg.

Je wilt niet eens weten wat voor horrorverhalen er zijn van studenten die worden misbruikt door startups of stagebegeleiders die studenten chanteren met een krabbel op hun verslag voor een paar extra weken onbetaald werk. Zo worden studenten nog wel eens in de bezemkast weggestopt met de vraag of ze elk uur van hun stage werk willen verrichten dat niets te maken heeft met hun studie. Besteed de rotklusjes waar je geen tijd voor hebt maar uit aan de student, toch?

Maar het is niet alleen voor stagiaires een harde wereld. Elke freelancer zal met dezelfde klachten te maken hebben gehad. Houwtje-touwtje producties, facturen die niet betaald worden, slechte catering, afspraken die niet na worden gekomen en dan nog commentaar achteraf ook. Geen wonder dat studenten tegenwoordig enorme werk- en prestatiedruk hebben als dit de wereld is die op hen staat te wachten. Een wereld waar ze tot hun 65ste nog in moeten overleven en hopen dat ze een pensioen kunnen opsparen.

Dat staat allemaal niet in die Powerpointpresentatie. Misschien maar goed ook.