Liever vrijheid dan verbodsfetisjisten

Het lijkt voor steeds meer mensen tegenwoordig onmogelijk om iets niet leuk te vinden zonder het meteen te willen verbieden. In december is vuurwerk traditioneel het lijdend voorwerp van de verbodsfetisjisten.

Hoe vaak het tegendeel ook wordt bewezen blijven veel Nederlanders geloven dat de overheid, of een wet, een magische oplossing vormt voor welk probleem dan ook. Terwijl wetten juist altijd onbedoelde neveneffecten hebben, en bovendien gehandhaafd moeten worden. Want, ook dat hoort erbij, wetten kunnen omzeild worden. Vuurwerk verbieden is in dat opzicht even verstandig als de Drooglegging was in de VS vorige eeuw: het leidt tot illegale handel, onveiliger producten en geeft de georganiseerde misdaad meer macht.

Het probleem van meer wetgeving is bovendien: degenen die nu verreweg de meeste overlast veroorzaken zijn mensen die zich toch al niet aan de regels (of normale omgangsvormen) houden. Dat los je niet op met nóg meer regels. Wie last hebben van een verbod, dat zijn de papa’s die samen met hun kind een pakketje staan af te steken. Want dát is wat er verboden moet worden, terwijl het probleem ligt bij bommenmakers en vandalen. Alsof je sigaretten gaat verbieden om heroïneverslaving tegen te gaan.

Wie de meest gebruikte argumenten voor het verbieden van vuurwerk doortrekt, zal trouwens ook moeten pleiten voor een verbod op alcohol: veel meer doden, zieken, gewonden, schade, overlast, ongelukken. Maar daar horen we bijna geen mens over. In veel gevallen ongetwijfeld omdat die mensen zelf wel van een wijntje houden en toevallig niet van vuurwerk. Maar de overheid is er niet – of zou er niet moeten zijn – om persoonlijke voorkeuren aan het hele land op te leggen.

Natuurlijk: vrijheid heeft nadelen, maar dat hebben wetten ook. Ik heb veel liever vrijheid met wat ongemak, dan een enorm complex – en duur – systeem, óók met ongemak.

Tenslotte: mocht u zelf toevallig niets met vuurwerk hebben, vraag u dan eens af hoe lang het duurt voor uw eigen hobby of liefhebberij aan de beurt is. Want wie denkt dat de verbodsfetisjisten ooit ophouden met verbieden staat een bittere teleurstelling te wachten. De wereld zal nooit perfect zijn, en degenen die denken dat elk probleem is op te lossen met een wet, zullen niet snel van dat geloof vallen.