Life, liberty, and the pursuit of happiness

Geoffury 12 jul 2017

The independance day, mijn twitterfeed stond er vol van. De belangrijkste feestdag van de Amerikanen.
Amerikanen zijn een beetje gek. Maar toch hou ik van ze, en waar sommigen voor staan. Voor vrijheid en daar hou ik van.

Ik ben geobsedeerd met het verlangen naar vrij zijn. Of beter gezegd vrij voelen.
In the declaration of independance staat het volgende: life, liberty, and the pursuit of happiness.
Kennelijk gaan die drie hand in hand. Bij het leven hoort vrijheid, en bij vrijheid hoort leven, en bij hen hoort het verlangen naar geluk. De jacht naar geluk.

Hoe wist Lincoln dat het the pursuit naar happiness was?
En niet simpelweg, Life and liberty and happiness. Alsof het vanzelfsprekend zou zijn, die drie dingen, maar zonder the pursuit.
Wist hij dat het alleen maar een jacht zou zijn, een jacht naar geluk?
Is geluk geen eindbestemming?
Dat je altijd maar hopeloos kunt blijven proberen en te trachten en te doen en te vechten. Voor die pot goud aan het einde van de regenboog.
Ik denk dat het een kwestie is van mentaliteit en instelling, van manier van vragen stellen.
Het is niet, Wat maakt mij het meest gelukkig? Wat is mijn eindbestemming? Wat is mijn droom?
Dat is zorgen voor later.
Wat telt, is zorgen voor nu. En niet ‘zorgen’, als in shit-zorgen. Maar als in verzorgen. Goed behandelen en aandacht schenken. En dan met name aan onze manier van denken.
De aanpak van het leven: Happiness not a destination, but a mood.

Abraham Lincoln was een wijze man, iemand ver voor zijn tijd. Hij wist van de drie. Wist dat ze onlosmakelijk verbonden waren. Symbotisch. Zonder het één, niet het ander. Wist dat om echt te leven, niet alleen te bestaan, je vrij moet zijn. Of vrij voelen. En om vrij te voelen, wist hij dat het niet genoeg is om geluk te hebben. Of dat nou nu of morgen is. Om gelukkig te zijn moet je genieten van de jacht naar meer geluk. Het gaat om het jagen zelf. Het gaat om genieten van de nu, en gebruiken van de nu. Vrij zijn in de nu. Vrij voelen in de nu. En altijd, en altijd hopen op meer.