Van stresskip naar coole kikker

In februari ben ik begonnen met de minor Schrijven in opdracht. Dit was voor mij een grote omslag, aangezien ik al twee jaar bezig was met de studie Voeding en Diëtetiek. Op het eerste oog leek ik een tekstgroentje. Iedereen in mijn klas had al ervaring en konden mooie stukken schrijven. Naar mijn idee hadden ze het helemaal gemaakt. Totdat de eerste deadlines kwamen. Iedereen begon enorm te stressen en leverde de stukken last minute in. Om mijn klasgenoten een stap voor te zijn, besloot ik iets te doen wat ik in mijn korte studentenleven eigenlijk nooit deed: een planning maken. Per module maakte ik een weekplanning, taak voor taak streepte ik alles af. Wat bleek? Het werkte! Voor degene die het niet weten, ik had in het begin van dit semester 14 punten studieachterstand. In het eerste jaar heb ik door luiheid flink wat tentamens moeten herkansen. Door alle uren achter mijn bureau raakte ik bijna overspannen. Na een paar gesprekken met mijn psycholoog kwam ik tot de conclusie dat ik echt beter moet plannen.
Misschien denk je nu: “Tuurlijk werkt dit, waarom heb je hier niet eerder aan gedacht?” Nou, ik ben namelijk enorm chaotisch. Ik maakte vaak een planning op zondag, schoof maandag aan mijn bureau en begon aan iets heel anders. Ook heb ik erg veel last van studieontwijkend gedrag. Plots zie ik een boekenplank die een opknapbeurt kan gebruiken, of een Pinterestrecept die ik vanavond op tafel wil hebben. Je kent het, the usual. Ik weet zeker dat ik niet de enige ben. Veel vriendinnen van mij zijn zo goed in lijstjes maken. Ze hebben een speciale agenda, mooie pennen, en mooie markers. Ze kleuren zelfs het vakje van hun taak in met unicorn kleurpotloden. Jaloersmakend.
Achteraf gezien was ik niet de enige in m’n klas. De paniek sloeg toe. Maar door mijn planning ben ik vrij koeltjes door het slagveld gelopen. Twee weken lang heb ik me netjes aan de planning gehouden. Eerst leren voor tentamens, dan de verslagen en portfolio’s afmaken. Gelukkig had ik het werk door de weken heen bijgehouden. De planning werkte, ik heb geen herkansingen en kreeg betere resultaten dan sommige schrijftalenten uit mijn klas. Who would’ve thought! Ik heb zelfs een mooi schrift gekocht voor al mijn toekomstige lijstjes. Het klinkt heel cliché, maar ik ben echt van een stresskip naar een coole kikker gegaan.