Gewoon je werk doen… dat werkt!

Caspar van der Waals 9 mei 2017

Een paar keer per week verblijf ik betaald in een woonmall naast de Ziggo Dome. Bij evenementen zet Gemeente Amsterdam, uitbuiter van de parkeergarage, daar een reflecterende jas neer van Traffic Support.

Ook vandaag, nu John Mayer komt neuzelen. Vandaag staat er een keurig heerschap met baard. Hij is bezig concertbezoekers uit te leggen hoe ze de Ziggo Dome kunnen bewandelen, geld kunnen besparen met een evenementkaartje en waar ze iets kunnen eten.

Zijn pro-actieve houding valt mij op, wat an sich een veeg teken is. Als ik later mijn parkeerkaartje afreken, hoor ik hem in vlekkeloos Duits fans van Mayer te woord staan. Misschien wel het mooiste Duits dat ik ooit hoorde.

Ik haal mijn auto en besluit nog even bij hem langs te rijden. Met onverminderd enthousiasme staat hij nu Engelsen te helpen. Mijn bewondering voor deze reflecterende man neemt alleen maar toe. Parkeerwachten oogsten doorgaans meer middelvingers dan Euro’s.

Ik vertel hem hoe lekker dit is voor de lokale ondernemers. Vooral de inpandige horeca profiteert duidelijk van zijn aanbevelingen. Een visitekaartje noem ik hem. “Zeg het vooral even tegen die grijze bij de uitgang", lacht hij. ”Dat beloof ik. Een dikke minuut later vertel ik zijn leidinggevende wat voor topgozer hij boven heeft geparkeerd. Die kijkt mij ongelovig aan, maar ik kan hem uiteindelijk van mijn oprechtheid overtuigen. Ook zijn gezicht breekt open.

Als even later een automobilist klem wordt gereden door een ander, gebaar ik hem voor mij in te voegen. Ondanks de benzineprijzen strooi ik grapjes over en weer met de man van het tankstation, en ook als een mevrouw met grote zonnebril (en matchende neus) tot 2 keer toe haar Panda voor mij laat stilvallen is mijn humeur onverwoestbaar.

Op de radio neemt Wouter van der Goes met luisteraars hun ‘cijfer voor de dag’ door. Ik mag niet bellen in de auto maar besluit een 10 te geven, uitsluitend door een parkeerwacht die zijn werk doet. De zon schijnt door mijn open raam als Wouter ‘2nd Time Around’ van Tuxedo instart. Wat een mooie file is dit!

Is het niet geweldig hoe iemand je dag dusdanig positief kan beïnvloeden, door gewóón zijn werk te doen? En is het niet vreselijk dat zo iemand dan opvalt? Dat het heel ‘ongewoon’ is geworden om ‘gewoon’ je werk te doen? Mijn dag kreeg een andere wending. Als dit verhaal dat ook voor jou kan doen, ben ik nóg gelukkiger.