Het schoolleven van een puber.
De vakantie is voor de meesten weer voorbij en het is weer tijd om de handen uit de mouwen te steken. Vroeg opstaan hoort er dan ook weer bij om vervolgens vroeg op je fiets te stappen de ochtendglorie tegemoet fietsend. Vroeger zo tot mijn 10e levensjaar was 6 uur opstaan de gewoonste zaak van de wereld, maar nu ik in mijn puberjaren ben beland ben ik niet echt een ochtendmens. Het is niet anders, de plicht roept en er wordt weer van je verwacht dat je goede resultaten behaalt en belangrijke keuzes maakt voor je toekomst.
Dat laatste blijf ik maar een raar idee vinden, van een tiener verwachten wat hij later al met zijn toekomst wil gaan doen. Eén van de eerste keuzes maak je dan ook als je in groep 8 zit, je maakt dan de keuze met welk niveau je verdergaat op de middelbare school. Het is dus van belang dat je sinds je op school bent gegaan gelijk je beste beentje voor moet zetten wil je een goede toekomst bereiken.
De volgende keuze maak je zo’n drie jaar later. Je zit dan op de middelbare school, je voelt je dan natuurlijk al een stuk volwassener en denkt het allemaal wel te weten. Je maakt dan je profielkeuze. Je profiel heeft invloed op je studie na de middelbare school en dus ook wat voor beroep je later wilt gaat uitoefenen. Je pakket heeft dus invloed op je toekomst. Ik vraag me dan ook af of het wel verstandig is om die keuze al aan een 15 jarige puber over te laten.
Naast dat je belangrijke keuzes maakt voor je toekomst, is het ook belangrijk om bij te blijven met je schoolwerk. Na een dag school waar je volgepropt bent met nieuwe informatie, is het weer tijd om huiswerk te maken. Met enige tegenzin besluit ik toch maar te beginnen om in de avond vrij te zijn om mijn eigen dingen te kunnen doen.
Het is natuurlijk niet mijn bedoeling om alleen maar aan te geven hoe zwaar tieners het hebben. Want er zitten natuurlijk ook veel leuke kanten aan het tiener zijn. Een van de belangrijkste dingen die het voor een tiener dragelijk maakt is het hebben van vrienden, waar je veel plezier mee beleefd. Maar natuurlijk ook het hebben van zorgzame ouders, want zeg nou zelf wie heeft ze niet nodig!