Invallen en de wet Werk en (on)Zekerheid

jufastridreijman 29 jun 2016

Invallen, ik doe het inmiddels al 8 jaar…Door verhuizing van Zuid-Holland naar Noord-Brabant werd het allemaal anders.Ik stopte bij de school waar ik al bijna 10 jaar werkzaam was geweest en stapte eigenlijk de wereld van onzekerheid binnen.
Invalpools, ik had er nog nooit mee te maken gehad. Wist eigenlijk niet zo goed waarin ik me ging begeven.
Solliciteren deed ik uiteraard direct op alles wat ik tegen kwam en open sollicitaties natuurlijk ook. Maar helaas bleek het toch niet zo gemakkelijk.
Er waren/zijn weinig langdurige vacatures en via de invalpool kreeg ik zeker wel opdrachten, een ochtendje hier, een middagje daar, soms een hele dag… maar het bleek best lastig, met 3 opgroeiende schoolgaande kinderen in de leeftijd van 2,5 -8 jaar en geen opa of oma in de buurt die dan kon inspringen.
In oktober/november lijken de invalaanvragen toe te nemen en ik had geluk, een inval tot het einde van het schooljaar. Hoe geweldig was dat? Geen onzekerheid meer… althans… tot het einde van het schooljaar. Dan ga je na een paar maanden hopen, in de wandelgangen hoor je van mensen die weggaan, plekken die vrijkomen etc…
Helaas had ik pech, binnen de school was een andere invalster die meer rechten had dan ik, omdat ze al een jaar voor het bestuur had ingevallen en daarom voorrang had.
Voor het jaar erna had ik wederom geluk, weer een langdurige inval maar wederom aan het eind van het jaar had iemand anders meer rechten opgebouwd dan ik had, daarnaast moest ik ‘weg’ omdat ik al langer dan een bepaald aantal maanden voor het bestuur had ingevallen.
Op naar een andere stichting en bestuur dan maar en zo gaat het inmiddels al 8 jaren. Was het eerst dat ik te kort of juist te lang binnen een bepaald bestuur werkzaam was… nu krijg ik te horen dat ik ‘te oud’ (te duur?) ben met mijn 40 jaar, om bepaalde langdurige invalklussen te doen.
Ook dit jaar mocht ik invallen en waren de directeur en ik er beiden blij mee dat ik ‘gewoon’ het hele schooljaar blijven kon… Tot eind juli. Maar niks blijkt minder waar, per 1 juli is het klaar.
Donderdag 30 juni mag ik nog komen,vrijdag 1 juli niet meer. Dan komt er iemand anders voor de laatste 3 weken + 1 dag in de klas. Deze juf moet stoppen en ‘abrupt’ afscheid nemen.
Leg het maar eens uit aan kinderen, en in mijn geval, kleuters. “Waarom ga je bij ons weg?” “Het is nog geen vakantie”.
Met mij zijn er binnen dit bestuur nog 60 anderen die in hetzelfde schuitje zitten. “Hoezo wwz” Drie weken voor het eind op straat.