Voor Angelique

Angelique is de vrouw die ik vanavond in de trein heb ontmoet. Angelique is 40 jaar en woont op straat. Ze zou graag moeder willen zijn en aan aerobics doen.

Terwijl ik door de bladzijdes van mijn boek blader hoor ik achter mij een vrouw boos schreeuwen tegen de conductrice. De conductrice blijft professioneel en schrijft een boete uit. De vrouw, zeer dun en zichtbaar niet in de mogelijkheid zich te verzorgen zoals ze zou wensen, staat op en komt een paar stoelen van mij vandaan zitten. Ze start een langdurende klagende monoloog waar ik stiekem naar luister.

Ik merk dat ik op mijn hoede ben, helemaal nu de laatste jongen uit de coupé stapt en zij haar joint begint te draaien. Uit angst dat ze deze op zou steken en in grotere problemen zou komen viste ik snel een koekje uit mijn tas. Toen ik deze haar aanbood verontschuldigde ze zichzelf direct voor haar boze woorden.

We raakten aan de praat over overleven en dromen. Angelique houdt van kinderen en zou heel graag een eigen kindje willen als de omstandigheden beter waren. Ze woont nu grotendeels op straat en heeft soms 3 dagen niks te eten. Ze houdt van aerobics en schilderen. Ze schaamt zich rot over haar situatie en weet niet hoe ze zelf uit deze vicieuze cirkel kan ontsnappen. Hulp kon ze niet direct krijgen van instanties omdat ze niet in het juiste hokje past, vertelde ze.

In Amsterdam heb ik een tijdje donateurs geworven voor het Leger des Heils. Ik heb toen de mogelijkheid gehad mee te rijden met de Soepbus. Deze rijdt 3 avonden in de week door Amsterdam: vrijwilligers delen soep uit aan daklozen/zeer armen. Dit was een erg heftige ervaring. Wat ik geleerd heb is dat je veel makkelijker op straat komt te staan dan de meeste mensen denken. Het meest bizarre vond ik nog dat je in Nederland een boete kunt krijgen voor het ‘s nachts op straat slapen. Doorgaans doe je dit niet voor de lol, lijkt mij, en krijg je dus alleen maar hogere schulden. Can anyone explain?

Hoe Angelique in haar ongelukkige situatie is gekomen heb ik niet gevraagd. Ze vertelde dat ze soms moest bedelen om eten en dat ze niks kon bedenken waar ze zich meer voor schaamde. Ik bedacht me dat ik chocolade in mijn koffer had voor Carmen​ (Sorry Car) en gaf twee repen en een knuffel aan haar. Ze vertelde me dat ze zich al heel lang niet zo menselijk had gevoeld.

Ze straalde terwijl ze een reep openmaakte en bood mij als eerste een stuk aan. Angelique is een heel aardige vrouw.

Bij afscheid kreeg ik een knuffel en 3 kussen van haar.