Ondernemen, vroeger & nu

Ondernemen is “cool”. Waanzinnig veel mensen schrijven zich de laatste tijd in als ondernemer, voornamelijk de ZZP’ers. Kansrijk of kansarm, het maakt niet uit. Iedereen lijkt interesse te hebben in het ondernemerschap en het te willen proberen. Toen ik nog op school zat had ik het volgende beeld van een ondernemer: een slimme en rijke man in een verkeerd pak, een foute auto en een kast van een huis. Je keek er best tegen op. Je had een ondernemingsplan en AOV papieren nodig. Het waren vroeger vaak grote bedrijven met personeel in dienst of de hardwerkende bakker of slager op de hoek. Of bijvoorbeeld een winkel of restaurant waar het altijd gezellig was, toch? Ondernemen deed je vroeger omdat je ouders het ook deden, omdat het in je bloed zat, het je passie en vak was, een soort innerlijke drive. Maar nu lijkt voor je gevoel heel Nederland wel ondernemer. Iedereen kent wel iemand met een eigen bedrijf, er zijn ook diverse type ondernemers vergeleken met vroeger. Het ondernemerschap wordt nu omarmd als een positieve manier om de banen van nu en van de toekomst te scheppen. Vroeger was ondernemen nog een vies woord, maar nu wordt het bejubeld en aangemoedigd. Vandaag de dag gaat men vaak ondernemen als laatste redmiddel, een start uit wanhoop of frustratie vanwege die “stomme” arbeidsmarkt. Ik hoor vaak mensen uit een uitkeringssituatie zeggen: “tja, ik moet toch wat!” Geef ze eens ongelijk. Maar ondernemen is iets wat je niet zomaar doet, of toch wel? 25.000 jongeren die zich jaarlijks bij de KvK melden is best veel, als werkgever zou ik ook liever een ex ondernemer aannemen dan iemand die van zijn studiefinanciering alleen maar in de kroeg heeft gehangen. Je bent nu in sommige gevallen al ondernemer als je door één bedrijf wordt ingehuurd, het verschil tussen loondienst en ondernemerschap wordt vager en vager. Een behoorlijk verschil met vroeger! Wellicht moeten we in plaats van de dienstplicht de ondernemersplicht instellen. Klaar met de middelbare school, ga een jaar ondernemen, een betere leerschool kun je je niet wensen. Dan ben je klaar voor werkend Nederland in plaats van het feit dat je klaar bent met het versturen van al die sollicitatiebrieven.