Dansen met een tassie

Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Dat ik ruim twintig jaar geleden op stap ging en ik die ver in de veertig jarige dames volledig uit hun dak zag gaan op de dansvloer. Compleet met handtas hangend aan hun schouder naast die andere dingen die vaak ook al begonnen te hangen. En ik tegen mijn vriendin zei ‘Dat kan écht niet!’ Wat refereerde naar de koelkast die om hun schouders hing. En het feit dat we van mening waren dat je als veertiger niet meer de dansvloer op kunt met die groeven in je gezicht. Die vrouwen hadden je moeder kunnen zijn. Mijn moeder deed zoiets niet. Dat was toen mijn referentiekader. Maar ruim twintig jaar later blijken wij als veertigers nog prima op stap te kunnen gaan. Wij veertigers van nu zijn natuurlijk veel jonger dan zij veertigers van toen. Dat moge duidelijk zijn!

Die handtasfobie heb ik nog in de kroeg. En intussen heb ik een aantal verwoeste pogingen gedaan om mijn hebben en houwen mee te nemen zonder gebruik van koelkast om mijn schouders. Er moet natuurlijk nogal wat mee. Toch minimaal de helft van wat ik normaal gesproken in mijn handtas mee sjouw. Mijn telefoon, mijn huissleutel, rijbewijs, geld, pinpas, lenzenspullen en papieren zakdoekjes. En de autopapieren niet te vergeten. En dan zal je altijd zien dat er nét een nagel afbreekt en ik geen vijl bij me heb.

In de winter heb ik mijn laarzen. Ik prop en stouw en baal dat ik geen laarzen met wijde schacht heb aangeschaft want daar kan zo veel meer in. In de zomer trek ik een spijkerbroek aan en frot ik alles wat mee moet in de zakken. Als een soort van hamster met hangbroekzakwangen loop ik glimlachend met mijn grote groeven, gevuld met oil of olaz, de kroeg in. Om ongegeneerd te dansen naast een bijna twintiger die mijn dochter had kunnen zijn.

Ik zie ze wel kijken, die bijna twintigers! Maar ik troost me met de gedachte dat zij er over ruim twintig jaar ook anders over denken. Alhoewel ze dan waarschijnlijk nog hetzelfde zullen roepen, maar dan over mij. Want als zestiger kun je nog prima swingend in de kroeg met de muziek mee lallen. Als tachtiger ook trouwens. Compleet met handtas. Want tegen die tijd heb ik overal schijt aan! Figuurlijk dan, niet letterlijk. Althans, dat hoop ik….