Foppe

Met rasse schreden betreedt hij het trainingsveld, met spitse ogen kijkt hij naar zijn spelers, de zon is verborgen achter de wolken, de wind is gaan liggen. Foppe de Haan, 72 jaar, staat voor “zijn” sc Heerenveen. De ene speler kijkt hem aan, de ander kijkt naar beneden. Foppe kijkt echter maar naar 1 ding. 1 ding wat hem niet kan loslaten, wat hij niet kan ontvluchten, wat zijn hele leven hem zal achtervolgen; de bal. Zijn vrouw zou dolgraag een gepensioneerde man willen hebben, een man waarmee je samen op 2 identieke fietsen door de bossen kan fietsen en dan op een vies oud bankje van Staatsbosbeheer een zelfgemaakte boterham met belegen Hollandse kaas kan eten, maar Foppe wil dat niet. Foppe wil naar dat gras, die bal, die spelers en dan met name die van Heerenveen. En dus lijkt het geweldig dat Foppe nu voor een aantal wedstrijden terugkeert als trainer bij de SC, maar dat is het niet. Heerenveen wordt hierdoor namelijk nooit zelfstandig, nooit volwassen.

SC Heerenveen is namelijk een te geliefde club, als een te geliefd kind. De club had namelijk altijd een goed imago, de spelers die gescout waren, waren bijna allemaal een succes. Alles wat mooi bij Heerenveen, alles ging goed. En zo raakten veel mensen verliefd op de club en dan met name Foppe de Haan en Riemer van der Velde, die zelf verantwoordelijk waren voor die fantastische club. Vele jaren ging het goed, de club kreeg voldoende eten (inkomsten) en maakte een goede ontwikkeling door, maar de ouders van de club konden, nadat hij uit huis was gegaan, hem niet meer los laten. En dus kwamen ze vaak op bezoek, op de koffie, op de nieuwjaarsbijeenkomsten, overal waren ze. De nieuwe ouders konden namelijk niet goed voor het kind zorgen en dus moesten en gingen ze ook weg. Ook de ouders van nu zijn niet voldoende voor dit in potentie geweldige kind. En dus moesten de eerste ouders maar weer ingrijpen. Foppe zit weer op de bank, Riemer in de auto naar Heerenveen.

SC Heerenveen is een geweldige sympathieke club, met een mooi stadion, maar wordt gewoonweg te geliefd. SC Heerenveen moet zich losmaken van zijn ouders en zelfstandig de wegen van het voetbal bewandelen. Natuurlijk moet hij zijn eerste ouders nooit vergeten en moet hij soms thuiskomen voor een bakje koffie of een borreltje, maar hij moet buiten dat vooral zichzelf kunnen leiden, zonder Foppe, zonder Riemer. Hij zal het een keer alleen moeten doen.