De vrouw in het blote jurkje

Irene Hovenga 20 okt 2015

Homoseksualiteit en biseksualiteit: we kennen de vormen van seksualiteit maar al te goed en Nederland loopt voor wat betreft de tolerantie van mensen met deze vormen van seksualiteit. Kort geleden kwam er echter iemand naar mij toe met een hele andere vorm van seksualiteit. Ik ga geen namen noemen, maar vind absoluut dat dit onderwerp meer bekendheid verdient. Ik heb het over aseksualiteit. Er rust nog een enorm taboe op dit onderwerp. Veel mensen weten niet wat het inhoudt. Om het kort samen te vatten: deze personen voelen zich minder tot niet seksueel aangetrokken tot andere personen. Het ‘fysieke’ ontbreekt. Er wordt geschat dat slechts 1% van de bevolking deze vorm van seksualiteit ervaart, maar dat maakt het onderwerp er niet minder om. De term staat nog in de kinderschoenen en er is nog niet veel over bekend. Door dit persoonlijke verhaal weet ik nu beter wat het inhoudt. Voor die persoon althans. Moet je je eens voorstellen dat je een geweldige relatie met iemand opbouwt, maar zodra het intieme gedeelte aan bod komt, je je verschuilt achter de meest uiteenlopende smoezen. ‘Misschien ben ik er nog niet klaar voor’, ‘Ik wil liever nog even wachten’ en ‘Ik denk dat ik liever nog even voor mijn vrijheid kies’. Naarmate de tijd vordert, wordt de muur steeds hoger en de lading steeds zwaarder. Vrienden om je heen gaan zich settelen en krijgen kinderen. Maar jij… Wat is er nu precies aan de hand? Waarom laat diegene niemand dichtbij zich komen? Waarom voelt diegene niet wat iedereen voelt? Je kunt je er gemakkelijk ‘anders’ door gaan voelen. Er zijn inmiddels verscheidene forums ontstaan waarop lotgenoten ervaringen met elkaar uit kunnen wisselen. Toch hoeft daar niet altijd herkenning in te worden gevonden. Zo merkte iemand op dat er bij een bushokje een poster hing van een vrouw in een wel errug bloot jurkje. Bah! Maar of dat de definitie van aseksualiteit is? Nee, de persoon die ik gesproken heb geniet nog steeds van menig Arie Boomsma in boxer. Zo zie je maar weer dat iedereen het op zijn of haar eigen manier ervaart. Er hangt niet een eenzijdig etiketje aan vast. Je kunt je vast voorstellen hoeveel opluchting het geeft wanneer mensen ook deze vorm van seksualiteit herkennen en weten wat het inhoudt. Ermee om kunnen gaan is een tweede en de ‘vijver wordt er wel degelijk kleiner van’, maar de herkenning en tolerantie is een eerste om mee te beginnen. Omdat ook mensen met aseksualiteit op zoek zijn naar liefde. En nee, ze zijn niet allemaal hetzelfde.