Kersverse liefde
Als door een mug gestoken, pak ik wat euro’s en stap ik op de fiets. Kleurrijke vlaggetjes heten me welkom. Kwam er al zo vaak langs. Zovele jaren, maar kocht nooit iets. Aardbeien en kersen.
Ik kom voor de kersen. Van die bijna zwarte. Hoor ze zachtjes roepen. Of ik een pond of een kilo wil? Waarom ook niet? Ik ga ervoor. Achter het jonge meisje zie ik een heuse boomgaard. Toch vraag ik me even af of alle kersen op de tafel wel hier geplukt zijn. Herinner me een verhaal over een man die het fruit overal vandaan haalde. Hij zat keurig op zijn stoel in de schaduw van de kersenboom. De boom al vele malen uitverkocht.
Mijn gedachten gaan terug naar toen bij mijn oom en tante. Hoor het mijn tante nog zeggen: ‘de onderste tak was altijd leeg, daar konden jullie bij.’ Mijn oom altijd bezig met nieuwe constructies tegen de spreeuwen. Installaties die lawaai maakten. Hij hing zelfs een net in de boom. Mijn broertje en ik liepen met een ratelaar rond. En als mijn tante de kelder in ging dan was het feest. Dan ging er een weckfles open. We verzamelden de pitten in onze wangzakken en spuugden ze uit in de put. Als een mitrailleur.
De hemelse vrucht rijpt vroeg in het jaar omdat het in de hemel altijd voorjaar is. De kers staat voor hartstocht en perfectie. De kilo vliegt er doorheen.
Mijn maatje en ik zijn op reis. Een bejaarde dame stapt de trein in en gaat schuin tegenover ons zitten. Ze heeft een prachtige knalrode jurk aan. Behangen met sieraden, maar absoluut niet teveel. Een dame met stijl. Heeft ze een afspraakje? Ze begint geduldig haar ogen op te maken. Plots gaat haar telefoon. Een keiharde ringtone galmt door de coupé. Toch duurt het lang voor ze opneemt. Is ze slechthorend of heeft ze van haar moeder geleerd niet te snel toe te happen? Of mag iedereen het weten dat ze een date heeft? Ben benieuwd naar de man aan de andere kant van de lijn. Ik ga er tenminste vanuit dat het een man is.
Ze begint rustig te lezen. De letters op het scherm van haar e-reader zijn reusachtig. We kunnen haast meelezen. Ik denk aan teletekst, pagina 888. Wederom het helse kabaal van haar mobiel. Is de man nerveus als een puber? De prille liefde is mooi.
Ze stift nog even haar lippen. Als kers op de taart.