Brief aan de belastingdienst
Beste heer/mevrouw,
Tijdens mijn kerstvakantie ontving ik een brief van de belastingdienst. Helaas is dit de zoveelste vraag om mijn zorgtoeslag terug te betalen aangezien “ik er geen recht op had.” Ik heb de belastingdienst sinds december al ongeveer 30 keer moeten bellen, om telkens te horen te krijgen dat ik als Nederlandse student in Ierland toch wel recht heb op zorgtoeslag. Goh. Dit heeft mij dus veel telefoontjes en veel beltegoed gekost want ja, de belastingtelefoon vanuit het buitenland bellen is niet gratis. Na een aantal keer gewoon opgehangen te worden na 10 minuten wachten, een keer moeten ophangen omdat het systeem het niet deed, een aantal keer niet terug gebeld te worden of doorverbonden te worden maar nooit iemand aan de lijn te krijgen, werd uiteindelijk mijn zorgtoeslag voor 2015 geregeld. Fijn, dacht ik, daar hoef ik me geen zorgen over te maken. Jullie rekeningen gooide ik bij het oud papier, want daar hoefde ik ein-de-lijk niks meer mee. Mooi niet dus. Want 2014 is nog niet geregeld. Een aanmaning op mijn deurmat. Weer bellen, 10 minuten in de wachtrij, disconnected, opnieuw bellen, weer on hold. Eindelijk iemand aan de telefoon. Ik vertel dat ik een aanmaning heb waar ik niet blij mee ben, ik weet namelijk van de vorige 10 vriendelijke mensen die ik aan de telefoon had dat ik recht heb op zorgtoeslag. “Wat wil je dat ik nu voor je doe dan?” Zucht.
Opnieuw alle vragen, opnieuw wordt mij verteld dat ik inderdaad recht heb op zorgtoeslag. Ja zo ver was ik al. Ik zou teruggebeld worden. Maar voordat dat kon gebeuren, vond ik een dwangbevel op mn deurmat. Op dat moment werd ik toch echt wel een beetje pissig. Opnieuw bellen (dag beltegoed!) en de meneer aan de telefoon vertelde me dat alles al geregeld was en dat ik het dwangbevel niet hoefde te betalen: in het systeem stond namelijk dat alles al was betaald. Mooi, dacht ik, eindelijk!
Maar nu heb ik al twee keer 21 euro zorgtoeslag te weinig gekregen en op mijn voicemail was ingesproken (nadat ik natuurlijk weer moest bellen) dat op die manier mijn dwangbevel betaald werd. Huh? Dat was toch geregeld? Ik probeerde net opnieuw te bellen, maar mijn beltegoed liet dat helaas niet meer toe.
Bij deze de vraag of jullie mij willen bellen, want ik heb het geld niet meer 10 minuten in de wacht te staan.
Ik hoop dat jullie wat zullen doen aan hoe lastig jullie het studenten in het buitenland maken. Ik word hier namelijk nogal verdrietig van.
Vriendelijke groeten,
Esther Kleise