Zelfvertrouwen

Dit was een week vol flinke social media discussies voor mij. Als ik erop terugkijk denk ik: Jeetje! Wat heb ik me weer allemaal op de hals gehaald? En wat levert het op? Ik ben er moe van, dat is een ding wat zeker is.

Toch, achteraf, kan ik zowaar de rode draad ontdekken. En wordt de brei van harde woorden gestructureerd tot iets nuttigs. Want waarom voel ik mijzelf aangevallen als het over taalpurisme en de zieligheidsfactor van oudere vrouwen gaat? En waarom voelt iemand anders zich weer aangevallen als het om overgewicht gaat? Allemaal vragen waar maar een antwoord op is:

Het ontbreekt ons chronisch aan ZELFVERTROUWEN.

Als ik meer zelfvertrouwen zou hebben over mijn uiterlijk of hoe ik presteer, zou die ander me beslist niet kunnen raken. Dan zou het me misschien nog stimuleren om een gesprek aan te gaan maar daar blijft het dan bij. Ik zou mezelf niet boos laten maken en zeker niet laten kwetsen.

Ik weet maar al te goed dat ik dat zelfvertrouwen niet krijg door iemand aan te vallen over zijn of haar ideeën, vaak is dat zinloos en energieverslindend zoals ik deze week weer fijn zelf kon ondervinden.
Het ontbreken van zelfvertrouwen is gewoon heel simpel mijn eigen probleem met mezelf en mijn lage eigenwaarde. Dus moet ik eerst eens naar mezelf kijken en eerlijk zijn: waarom raakt me dit nu zo?
En, de logische volgende vraag, wat kan ik er zelf aan doen?

Ik heb nu direct toch de neiging om te roepen: Wat kan die ander eraan doen?
Het is allemaal jouw schuld namelijk! Met je rotmening!! Laat een ander mijn probleem maar oplossen, dan hoef ik niets te doen.
Maar weet je wat? Dat gebeurt niet. Mij in elk geval nooit.
Een zelfdestructief mechanisme kun je niet externaliseren, dan ben je volgens mij op de verkeerde weg. Als je problemen wil oplossen moet je bij de kern zijn, en die kern, dat ben ik zelf in dit geval. Als ik iets wil veranderen aan het feit dat ik mezelf rot voel door de woorden van anderen zal ik aan mezelf moeten werken. Dat waardeloze gevoel wordt niet veroorzaakt door die ander maar door MIJ, door hoe ik over mezelf denk.

Dus wat te doen? Ik denk dat ik het weet:

– Stoppen met anderen de schuld te geven.
– Stoppen met mezelf zielig te vinden.
– De knelpunten die ik bij mezelf ontdek aanpakken.

En ja, dat kan betekenen dat ik tijdelijk hard moet werken. Maar dat betekent wel dat IK er zelf voor gezorgd heb dat ik trots op mezelf kan zijn. Hoeveel meer redenen tot zelfvertrouwen kan een mens nog krijgen?