Toon lef door niet perfect te willen zijn

Wauw, wat voel ik me opgetogen, vrolijk en vooral levendig! In 3,5 uur tijd heb ik het voor elkaar gekregen om mijn humeur echt een flinke trap onder de kont te geven. Ja, dat heb ik helemaal zelf gedaan, met misschien een beetje hulp van Brenda Sarbach, de ‘trainster’ van de workshop ‘Goed voelen’. Een trap die erg confronterend, maar stiekem vooral erg fijn voelde en me het gevoel heeft gegeven dat niets of niemand me meer klein kan krijgen. Toch wel een aanrader, zo’n workshop ‘’Goed Voelen’’.

Goed voel ik me zeker. Verder zou ik mijn gevoelens omschrijven als trots, dierbaar, liefdevol, dankbaar en vooral heel erg onafhankelijk. Ik heb niets of niemand nodig om te compleet te voelen, want dat is me gisteravond helemaal zelf gelukt. Maar spannend was dat wel!
Liefde zit overal, zelfs in 1 van de andere ‘doodnormale’ bezoekers van de workshop, Anna, zo heb ik haar maar voor nu even genoemd. Anna zag er op het eerste oog wat ingetogen en misschien zelfs wat saai uit, maar wat dat eerste oog nog niet had gezien was dat ik diezelfde Anna later op de avond stralend en dolgelukkig in de ogen zou aankijken nadat zij mijn handen vastpakte tijdens een hele intieme oefening. En dan intiem op de minst seksuele manier die je maar kan bedenken! Want wat ik, en wellicht jij ook, was vergeten is dat intimiteit niet alleen maar in seks schuilt. Nee, intimiteit schuilt in elke vorm van leven en liefde en dus ook in Anna.

Nadat we een oefening hadden gedaan om bewust te worden van het moment zoals het zich op dat moment voordeed zijn ik en Anna, en de andere bezoekers van de workshop, onze meest dominante negatieve zelfbeeld gaan achterhalen. Dit was erg confronterend en ook best eng en er is ook wel een kleine traan bij komen kijken. Maar ja, wij mannen huilen natuurlijk niet, wij zweten uit onze ogen, dus absoluut niets om voor te schamen. Vervolgens zijn we dit negatieve zelfbeeld gaan vervangen voor ons meest positieve zelfbeeld en hier kwam juist een hele hoop energie bij kijken. Met deze positieve energie zijn we de rest van de avond oefeningen gaan doen en dat heeft er dus voor gezorgd dat zelfs Anna me op een hele fijne, dierbare en vertrouwde manier heeft weten te raken.

Ik ben Brenda hier dankbaar voor, evenals Anna en de andere workshop bezoeksters. De meerderheid van mijn dankbare gevoel gaat echter uit naar mijzelf. Want ik ben het toch geweest die me buiten de comfort zone helemaal bloot heeft durven te geven. Durf jij dit ook?