Met de billen bloot

Daar stond ik dan, met enkel een huidskleurig stringetje aan en een ontbloot bovenlichaam. Ietwat ongemakkelijk bewoog ik heen en weer en keek ik om me heen. Ik hoorde mensen lachen in de verte en ik vroeg mij af of ze om mij lachten. Even later zag ik mensen wijzen, naar mij of toch naar de buurvrouw? Is het positief of vonden ze het belachelijk?

Het was nog maar mijn eerste keer en ik kreeg gelijk het volle publiek om me heen. Jong en oud, man en vrouw, ik leek wel een toeristische attractie. Ik voelde de ogen branden op mijn lichaam en ik wenste dat ik ergens anders was. “Dat ongemakkelijke gevoel duurt maar eventjes, daarna merk je het niet meer!” Zei mijn begeleidster, en ze haalde nog wat koffie alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Voor haar was dat het ook, ze deed het immers elke week, misschien wel elke dag.

Rond de middag liepen er een paar puber meisjes langs, ze begonnen te giechelen en ik verstond iets dat leek op “Oh my god”. De moed zakte mij in de schoenen, althans als ik die aan had. Op dat moment was ik er helemaal klaar mee, ik wilde wegrennen en me verstoppen tot er niemand meer te bekennen was. Tot er opeens een vrouw aankwam, ze bleef abrupt met haar mond vol tanden staan. Een paar minuten kropen voorbij totdat ze opeens zei “Wauw, wat ben jij mooi!”. Ze vroeg of ze een foto van me mocht maken en vervolgde daarna haar pad door de menigte.

Hoe later het werd, hoe meer mensen bleven staan om mij te bewonderen. Ik hoorde de geluiden van klikkende camera’s en her en der kwamen de woorden; ‘prachtig’, ‘schitterend’ en ‘wat knap!’ voorbij. Het voelde prettig en ik begon me eindelijk op mijn gemak te voelen.

De dag was voorbij, ik was thuis en stapte onder de douche. Dromend stond ik onder de hete stralen die mijn lichaam schoonspoelden. Een wereld van kleuren stroomde van me af, de douchecabine leek een weerspiegeling van een regenboog. Geel, groen, blauw en rood , elke kleur kwam voorbij. Ik keek naar de gekleurde waterkolk die verdween in het afvoer putje en voor het eerst op die dag voelde ik me trots. Ik had nooit gedacht dat ik het lef zou hebben om als levend canvas gebodypaint te worden.