Lef of laf

Ik heb een sociale fobie. Hierdoor heb ik het schrijven van deze column al zo’n honderd keer uitgesteld. Steeds weer begin ik maar ik vind niets goed genoeg. Of ik denk dat anderen het belachelijk zullen vinden. Natuurlijk kan ik gewoon last hebben van een ‘writers block’. Als je een sociale fobie hebt ervaar je deze angst voor afkeuring echter continu. Niet alleen bij het schrijven maar bij allerlei situaties.

Zoals bijna alle mensen met een sociale fobie ben ik bang voor de reactie of kritiek van andere mensen. Ik leg de lat heel hoog en vind dat ik alles perfect moet doen. Als deze column bijvoorbeeld niet geplaatst wordt is hij niets waard. Dan heb ik mijn tijd verspild. Daarnaast heeft dan ook nog eens iedereen gelezen dat ik een sociale fobie heb. Dan heb ik mezelf dus echt belachelijk gemaakt. Als ik hieraan denk breekt het zweet me al uit. Wordt mijn hoofd rood. Wil ik weg.

Hetzelfde gebeurt bij sociale situaties. Sta ik ineens tegen iemand zijn rug te praten of zie ik mijn gesprekspartner wegkijken. De vernedering. Verschrikkelijk. Hierdoor ben ik dit soort sociale gebeurtenissen gaan vermijden. Maar vermijding leidt juist weer tot isolement. Bovendien zorgt het er voor dat de angst in stand blijft.

En dat is jammer. Want hoewel het nu misschien lijkt alsof ik een contactgestoorde kluizenaar ben die iedere dag trillend van angst door het leven gaat, ben ik een normale jongen met een normale baan. Ik weet ook wel dat het allemaal niet zo erg is. In zo’n situatie is angst echter een ongrijpbare factor. Het vermogen om nuchter te redeneren wordt erdoor volledig verlamd.

Dat wil ik dus niet meer. Ik ben er klaar mee en heb hulp gezocht. Ik leer nu afstand te nemen door vragen te stellen als: Wat is het ergste dat me kan gebeuren? Is die angst wel zo realistisch? Verder zoek ik juist de situaties die me angstig maken op. Ik merk daardoor dat die angst vaak onnodig is. Iedereen heeft zijn sterke en minder sterke punten. Er is geen objectieve maatstaf voor sociaal contact.

Eigenlijk geldt hetzelfde voor het schrijven van een column. De perfecte column bestaat niet. Je moet gewoon lef hebben. Doen. En je niet druk maken om wat anderen van je denken.