Duivels Dilemma

Urenlang had Mokombe in de achterbak van een truck gezeten. De hitte van de zon straalde op zijn met krulletjes bedekte hoofd. Hoewel hij veel zon gewend was en droogte aardig kon spreiden in zijn lichaam werd deze voortdurende hitte ondragelijk. Zijn gescheurde korte beige broek wapperde in de wind. Zijn T-shirt droeg een logo van Bob Marley, zijn grote held.

Na twee dagen bakken achter in een bak van een oude wankele truck stapte Mokombe met blote voeten op het strand ergens in Tunesië. De aanhoudende zachte bries vulde zijn longen met stukjes vrijheid. De kleren gooide hij van zich af om een bad te nemen in de Middellandse zee. Bijna uitgedroogd en zwak kwam hij het strand weer op.

Van de chauffeur kreeg hij papieren en wat te eten. Hij moest nog kilometers lopen naar de plek waar hij de schipper zou ontmoeten die hem naar het beloofde land brengen zou. Uitgeput kwam hij bij de boot, waar 400 man in zouden moeten kunnen, en aarzelend stapte hij in.

In zijn dorp vertelden bewoners hem dat hij mensen uit allerlei landen zou ontmoeten. Een gouden toekomst lag in het verschiet, als God het wilde. Als hij zijn voeten stevig had neergezet in het Avondland zou hij het dorp een dienst kunnen bewijzen en helpen naar een toekomst zonder armoede en ziektes. Zonder geldgebrek en zonder werkloosheid. Zonder gezichtsverlies en disrespect. Niet gekleineerd en juist als een volwaardig burger worden beschouwd.

Op de punt van de boot had Mokombe nog enigszins ruimte en hij keek uit over de zee richting het eiland. Vierhonderd mensen opgepropt in een oude sloep.

De achterkant van de boot kwam langzaam onder water te staan. Mensen schreeuwden en gilden en straalden doodsangst uit. Het werd tijd. Mokombe bad tot God en wist dat zijn moment daar was. Met opgeheven hoofd en een groet aan Europa ging hij als laatste onder.

De golfstroom aan vluchtelingen, gelukzoekers en najagers van familieleden is in volle gang, de mensenhandelaren varen er wel bij. De stroom aan meningen, opinies en scheldkanonnades golft als het ware door de digitale zee in Nederland. Linkse en rechtse politici soebatten over het aantal asielzoekers in ons land, terwijl er steeds meer mensen verdrinken.

Wat moet er gebeuren om deze ellende te stoppen? Een hek om Europa, zodat de Mokombes alleen nog naar Europa kunnen kijken? Alle grenzen open? Een duivels dilemma.