Angst

Er ging een schok door me heen toen ik in twee boosaardige ogen keek, waar was die man zo plotseling vandaan gekomen?

Ik was aan ‘t werk als buschauffeur en liet een paar passagiers uitstappen. De man had zich met zijn brommer dwars voor mijn bus geposteerd. Langzaam zette hij zijn helm af en kwam er een warrige bos donker haar tevoorschijn. Hij had een onverzorgde baard, enigszins schuin staande donkere ogen, wat hem het een onguur uiterlijk gaf. Het gekwebbel in de bus was verstomd. De man deed zijn handschoenen uit en stopte ze in zijn helm. Geen ogenblik wendde hij zijn blik van mij af.

Toen maakte hij een gebaar met zijn hoofd naar de deur van de bus. “ open “ vormde hij met zijn lippen. Met zijn benen aan beide kanten van de brommer bewoog hij zich voort naar de instapdeur van de bus. Hij stond te dicht tegen de bus aan om weg te kunnen rijden. Weer gebaarde hij met zijn hoofd. Zijn rechterhand had hij in de zak van zijn leren jas gestoken. Wat had hij in die zak? Het zweet brak me uit. ” Niet open doen” zei iemand achter me.

De man stapte af, zette zijn brommer tegen de bus aan en kwam voor de deur staan. Ik nam mijn stempel in de hand en dacht “daar mee kan ik in elk geval een flinke mep uitdelen” en deed de deur open. Hij bleef voor de deur staan en keek mij een poosje zwijgend aan en zei toen: “ sinds jullie Arriva zijn, is het een grote rotzooi geworden, niks loopt meer goed. Ik ga er persoonlijk voor zorgen dat jullie weer Connexxion worden”. Hij haalde zijn hand uit zijn zak en gooide zijn o.v chipkaart de bus in. “ Hier “zei hij “ die hoef ik niet meer ” Ik hoorde een zucht van opluchting door de bus gaan. “ U heeft helemaal gelijk meneer “ zei ik. “wij, de chauffeurs zijn ook helemaal niet blij met deze situatie”.

Ineens kwam er een lach op zijn gezicht. Dat dacht ik wel zei hij “ jullie kijken allemaal chagrijnig, maar ik ga er wat aan doen, let maar op ”. Hij zette zijn helm weer op en pakte zijn brommer. Hij keek nog even om,en stak zijn hand op.