Festina Lente

karienpeerdeman 10 apr 2015

Nieuws. Elke dag nieuws. Op de televisie, de radio en in de kranten. Op onze nieuwe sociale media. Weet jij het al? Heb je gehoord dat? Erg hé. Luister deze week eens naar het nieuws. Wat is specifiek voor jou? Wat filter jij uit het nieuwsgebabbel? De wereld draait door. Flarden. Meningen. Aan welk nieuwtje blijf ik haken? Fragmenten. Versnippering, de hele dag maar door. Is er nog iets gebeurd? Heb je al nieuws? Heb je nog iets te vertellen? Nieuws is zo oud als de wereld.

Ik zou niet weten aan welk stukje nieuws ik mijn voorkeur geef. Telt Facebook ook, of Linked in? Het vliegtuig dat neerstort met jonge mensen erin. Dat je via een kort lijntje: vriendin – moeder – buurvrouw met twee slachtoffers verbonden bent. Dat de aarde nog steeds opwarmt. Dat de tapuit nauwelijks meer broedt in Nederland. Ik zit in mijn leunstoel en ik kan niet kiezen welk nieuws mijn voorkeur heeft. Iets met mij doet. Verwondering. Feiten die aan ons voorbij glijden. Wij komen onze stoel er niet voor uit. De olifant moet gered worden, de benzine wordt duurder. Nog steeds oorlog in het Midden-Oosten. Niets nieuws onder de zon. Wanneer houdt het op, of zal het onze tijd wel duren?

Wat doen wij met al dat nieuws? Opschrijven, lezen, doorvertellen. Bijblijven.
Nieuwsgierig, nieuwsgaring. Oud nieuws, iets nieuws. Vergaren en verzamelen. En dan? Op naar het volgende nieuwtje. Ik krab eens op mijn achterhoofd. We versnipperen ons leven. We rennen van het ene nieuwtje naar het andere. We houden onszelf lekker bezig. Wij leven in een cultuur vol nieuws, vol afleiding. Erasmus gaf ons een goede raad: haast u langzaam: festina lente. Onze wereld wordt steeds kleiner en sneller. Onze tijd is schaars. Steeds sneller gaat onze tijd en steeds groter wordt de ruis. Steeds meer ruis. Afleiding heeft niets uitmuntends in zich. Ik kan geen betekenis vinden in het nieuws. Ik wil boven verveling en opwinding uitstijgen. De beste manier om erachter te komen wat we echt nodig hebben is om weg te doen wat we niet nodig hebben.

Al eens een paar weken zonder krant en sociale media doorgebracht? Wat een verademing.