Redactie Metro Binnenland 16 mei 2025, 19:35

Leestijd: 4 minuten

Opgebiecht: ‘Ik schrijf stiekem negatieve reviews over het bedrijf van mijn buurman’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Ferdinand (45) schrijft stiekem negatieve reviews over het bedrijf van zijn buurman, uit rancune om een airco.

„Ik weet dat het niet netjes is en dat ik fout zit. Maar ik doe het toch. Eens in de zoveel tijd open ik een anoniem account, zoek ik het bedrijf van mijn buurman op en tik ik een negatieve review. ‘Onbetrouwbaar’, of ‘slechte communicatie’, schrijf ik dan. ‘Niet aan te raden’. Soms hou ik het kort, soms wat uitgebreider. Het ligt er maar net aan hoe slecht ik heb geslapen.

Boos door gebrek aan rust

Want daar gaat het om: mijn (nacht)rust. Of eigenlijk het gebrek eraan. Sinds mijn buurman vorig jaar een airco op zijn dak heeft laten zetten, slaap ik bijna niet meer. Dat ding staat dag en nacht aan. Ik overdrijf niet; ook in de herfst, ook als het buiten amper zeventien graden is. Hij bromt gewoon door.

Het is geen hard geluid, maar het zit overal onder. Een soort doffe dreun die je hoofd vult, tot je gek wordt. En het ergste: hij staat precies bij mijn slaapkamerraam. Natuurlijk heb ik alles al gecheckt bij de gemeente, qua geluidsnormen, maar hoewel het mij stoort, valt het natuurlijk allemaal net binnen de marge. Ik heb geen poot om op te staan, daar lijkt het althans op.

‘Even wennen’

In het begin dacht ik: ik zeg er iets van. Ik bedoel, we zijn buren, je kunt toch normaal met elkaar praten? Maar hij wuifde het weg. ‘Ach joh, die dingen zijn superstil tegenwoordig.’ Toen ik het later nog eens benoemde, keek hij me aan alsof ík het probleem was. ‘Misschien moet je gewoon even wennen’, zei hij.

Bij de derde keer reageerde hij vrij bot en gaf me te verstaan dat hij er niks aan ging doen. Buurtbemiddeling haalde ook niets uit, daar heb je twee welwillende partijen voor nodig. Dat was voor mij het moment dat ik dacht: oké, blijkbaar maakt het hem echt geen bal uit.

Online reputatie

Hij heeft een eigen bedrijf. Doet iets creatiefs, branding of zo. Werkt vanuit huis. Heeft een gelikte website, praat vaak over klanten en netwerken. Ik hoor hem soms bellen in de tuin met zo’n opgewekte, professionele toon. En hij heeft het tijdens een buurtborrel weleens gehad over hoe belangrijk zijn online reputatie is en hoe goed zijn reviews daarbij helpen.

Opgebiecht: negatieve reviews

Toen dacht ik: als hij mij niet serieus neemt, pak ik wat voor hém belangrijk is. Ik schreef de eerste review op een avond na weer een korte nacht. Het was eigenlijk kinderlijk simpel. Nieuw e-mailaccount aanmaken, bedrijfsnaam zoeken, tikken maar. Ik was doodnerveus, maar het voelde ook bevrijdend. Ik had eindelijk iets in handen. Iets kleins, maar toch.

‘Ik weet hoe zielig het klinkt’

Inmiddels zijn het er vier. Of vijf. Niet achter elkaar, ik probeer het verspreid te doen, alsof het van verschillende klanten komt. En ja, ik weet hoe zielig het klinkt. Ik ben geen tiener met wraakfantasieën. Ik ben volwassen: werk, hypotheek, alles. Maar blijkbaar heeft frustratie een grens en ik ben er overheen.

Ook een schuldgevoel

Niet dat het goed voelt, hoor. Ik kamp met een enorm schuldgevoel en kijk steeds of hij er online iets van zegt, dat zijn score zakt of dat hij reageert op een review. Tot nu toe is dat laatste nog niet gebeurd. Soms denk ik: straks komt hij of iemand anders erachter. Dan voel ik me rot. Maar het gevoel dat ik eindelijk iets kan doen, weegt op zulke momenten nét iets zwaarder.

Geen oplossing

Ik weet niet hoelang ik dit blijf doen. Misschien stop ik morgen, misschien niet. Het is ook geen oplossing voor het probleem, maar ik hoop vooral dat hij op een dag denkt: hè, wat vreemd, die slechte reviews… zou het iets met mijn gedrag te maken hebben? En als hij dan ook maar héél even naar zijn airco kijkt, dan is dat het me al waard geweest.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Meer lezen over de geheimen van lezers? Deze situaties waren in de afgelopen maanden favoriet:

• Thirza moet veel ballen in de lucht houden en vindt het lastig te ontspannen. Hoe ze dat wel doet? Ze drinkt elke avond, steevast, twee glazen wijn.
• Niks vervelender dan geluidsoverlast van je buren in combinatie met een buurman die er niks aan wil doen. Ferdinand is het zat en schrijft, uit wraak, neppe negatieve recensies over het bedrijf van zijn buurman.
• Thuiswerken is steeds normaler aan het worden, zeker als het om parttime thuiswerken gaat. Maar of het nou de bedoeling is dat je huishoudelijke klusjes doet tijdens werktijd? Jantine maakt zich daar flink schuldig aan.
• Iedereen neemt weleens iets mee uit een hotel. Denk aan een zeepje of misschien een theezakje. Leanne gaat hier wel erg ver in: zij neemt zowat alles dat los en vast zit, mee.

Opgebiecht: ‘Ik blijf in mijn relatie uit angst om alleen te zijn’

Opgebiecht: ‘Ik heb orgastische hoofdpijn, dus fake elk orgasme’

Reacties