Tim van der Steen
Tim van der Steen Nieuws 4 dec 2019
Leestijd: 4 minuten

Uitvinder fikst eigenhandig stikstofprobleem

Heel Nederland is momenteel in de greep van stikstof. Bouwprojecten liggen stil, de maximumsnelheid op snelwegen moet omlaag en veestapels staan op de tocht. Nu blijkt de oplossing misschien gewoon in de schuur te staan bij een uitvinder uit Opperdoes.

Klaas de Boer (66) poseert op zijn oprit bij een flinke kubus van zo’n anderhalve kubieke meter. Hij vond het apparaat enkele jaren geleden uit, maar niemand had interesse en de machine verdween in zijn schuur. Nu de discussie rond stikstof is opgelaaid probeert een kennis de machine opnieuw aan de man te brengen en mailde de media. De uit de kluiten gewassen luchtfilter kan ineens het antwoord zijn op een nationale crisis.

Nat karton

De Boer bedacht het apparaat voor de productie van parketvloeren, „een enorm vervuilende industrie.” De planken gaan door een lange machine en worden bewerkt met ammoniak. De dampen daarvan moesten worden opgevangen, daarom bedacht hij een afzuigsysteem. In de wanden daarvan zit een soort nat karton. De vervuilde lucht wordt daar doorheen gedrukt en de vloeistof neutraliseert vervolgens de ammoniakdeeltjes in de lucht.

Dat apparaat bleek verrassend goed te werken. „De eerste keer dachten we dat de meetapparatuur het liet afweten, daarom deden we het nog een keer”, zegt De Boer. Bij de proeven werden flessen met honderd procent ammoniak in het filter leeggespoten. Ammoniak (NH3) is een kleurloos gas, de verbinding van stikstof (N2) en waterstof (H2). Daar bleef na het filteren nul (!) procent emissie van over. „Wat overblijft is water, praktisch zelfs drinkbaar.”

Slim met plantjes

Het geheim zit in de vloeistof in de wanden van het filter, onttrokken aan een plantje. De details houdt de uitvinder nog even onder de pet, op de vloeistof en het filter heeft hij patent. Niet alleen de oplossing voor het stikstofprobleem is volgens De Boer in de natuur te vinden. Laat hem even doorpraten en hij stapelt wat ideeën op elkaar.

Neem Luzerne, rode klaver. Dat plantje slaat stikstof op in de grond, als kleine balletjes bij de wortels. „Het is ook nog eens eiwitrijk. Als je dat maait en aan de koeien voert, hoef je daar geen losse eiwitten meer voor te kopen.” De stikstofballetjes blijven achter in de grond na het maaien, gewassen gebruiken dit als voeding. Als je daar bijvoorbeeld uien verbouwt zullen die enorm hard groeien. „Kijk naar grasdrogerij Hartog uit Abbekekerk. Die heeft minstens 15.000 bunder luzerne staan, die jongen zou een medaille moeten krijgen.”

Uitvinder uit Opperdoes fixt eigenhandig stikstofprobleem
Uitvinder Klaas de Boer uit Opperdoes met zijn ammoniakfilter. Foto: Jan Smit Azn.

Tepelverbranding

Hij noemt ook de Elzenboom; die neemt nog tien keer meer stikstof op dan Luzerne. In de zomer bieden die bomen ook nog eens schaduw aan de koeien in de wei. „Dan hebben die ook geen last meer van tepelverbranding als ze in de zon liggen te bakken.”

Intussen staat de magische filter al een paar jaar werkloos in de schuur, daar baalt De Boer van. „We hebben het geprobeerd bij het bedrijfsleven, de universiteit Wageningen en zelfs ministers gemaild maar kregen tot nu toe geen reactie. Die luisteren niet naar kleine bedrijven. Daar sta ik roodgloeiend van, zeker als er vervolgens een 747 overvliegt met 180 ton brandstof.” Toen niemand hapte enkele jaren geleden, ging de uitvinder verder met andere projecten. Nu zou het filter toch weer goed van pas kunnen komen.

Prototype

Dit is het prototype, een testopstelling, maar hij werkt wel, zegt De Boer. „Bij een bestelling is het apparaat met een week of vier leverbaar. Dat kan vanaf 15.000 euro, een stuk goedkoper dan de luchtfiltratiesystemen die nu vaak worden geïnstalleerd.” Deze filter kan volgens De Boer zo’n 200 kuub lucht per uur aan, genoeg voor de parketmachine. Opschalen is eenvoudig en dan redt hij met gemak een flinke kippenloods.

Zo simpel is het alleen niet. Een boer mag op zo’n loods bijvoorbeeld alleen gecertificeerde producten gebruiken die op een lijst staan van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO). Voor goedkeuring moet het apparaat getest worden door een gecertificeerd bedrijf uit de Technische Advies Pool (TAP) volgens de Regeling ammoniak en veehouderij (Rav). Een kostbaar en tijdrovend proces waar De Boer eigenlijk geen zin meer in heeft. „Wat mij betreft installeert iemand deze gewoon om te zien of hij werkt. Dan regelen we het financieel achteraf wel, zo zeker ben ik van mijn zaak.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.