Iris Hermans Nieuws 20 dec 2018, 10:43

Leestijd: 5 minuten

Gaan met die karavaan: ‘we gaan voor de 1000’

We Gaan Ze Halen wil 1000 vluchtelingen ophalen uit Griekse kampen. Vrijdag vertrekken ze met 70 Nederlanders, 35 auto’s en een grote bus voor de eerste 150. Een bizarre roadtrip en een groot avontuur, ,,maar wel een waarvan de aanleiding verschrikkelijk is.”

D-day

Het is nog nét niet zo dat hij van de Akropolis ondergedompeld in tzatziki droomt, maar dat komt meer omdat hij elke nacht zo kort slaapt dat hij niet eens aan dromen toekomt. Theoloog en kunstenaar Rikko Voorberg is een van de initiatiefnemers van stichting We Gaan Ze Halen en kan niet wachten tot vrijdag D-day, want dan vertrekken ze op een tocht van 2865 kilometer om hopelijk de eerste 150 van de beoogde 1000 vluchtelingen ophalen.

View this post on Instagram

A post shared by We Gaan Ze Halen (@wegaanzehalen)

,,Het is ongelooflijk spannend en de vragen die de hele dag door mijn kop spoken: Zou het lukken? Zou het werken? Zitten we komend weekend echt met 150 vluchtelingen in de auto terug?” Het is niet zo dat ze ze zonder toestemming heel random uit de kampen plukken, verzekert hij, ,,als je dat doet, zit je zo een half jaar in de gevangenis”, maar een brief met hun ‘ongewone verzoek’ om 150 vluchtelingen te selecteren is al verzonden. ,,Het zijn ook ongewone tijden”, verklaart hij, ,,hoogste tijd dat weer iets wordt gedaan.” Want dat de situatie op zijn zachtst gezegd erbarmelijk is in de kampen in Athene waar duizenden voornamelijk Syrische vluchtelingen zitten, staat als een paal boven water. Onmenselijk zelfs, ,,in een BBC-docu was te zien hoe jonge kinderen zelfmoord proberen te plegen, dan kun je toch niet meer wegkijken?” Want dat is precies wat Europa nu doet, en ergens snapt hij dat ook wel, ,,juist omdat we helemaal niets kunnen doen, je voelt je dan zo machteloos.”

Gehoord en gezien

Vooruit kijken dus en of het echt gaat lukken? Tja, een glazen bol heeft hij niet, ,,we gaan gewoon rijden en dan merken we het vanzelf.” Politici en journalisten daar weten al dat ze komen en ook de vluchtelingen zelf zijn op de hoogte gebracht. Bang voor valse hoop creëren, is hij niet.  Voorberg citeert een quote van Syrische zanger Wasim Arslan die nu in Nederland woont en werkt en vrijdag voor vertrek optreedt. ,,Het wordt een wel heel kleine ruimte waarin je leeft als er geen hoop meer is.” De mensen in de kampen zullen met hen mee protesteren, denkt hij, ,,en zich weer veel meer gehoord en gezien voelen, dat doet veel met een mens.”

View this post on Instagram

A post shared by We Gaan Ze Halen (@wegaanzehalen)

De steun die ze zelf krijgen, doet hem veel. ,,Afgelopen weekend waren we de bus aan het schilderen. Ik zat op het dak met een schuurmachine in mijn hand, keek naar de anderen en raakte gewoon echt ontroerd. Ik word heel blij dat mensen uit alle hoeken en gaten komen helpen en zo een tegenhanger vormen voor al die mensen die zo tegen migratie zijn en bang zijn voor vluchtelingen.”

Hun werkwijze is net zo legaal als transparant en alles is te volgen op social media (@wijgaanzehalen) en de hoop is er dat ze met hun humane daad de regels kunnen doorbreken. Als het lukt, brengen ze de vluchtelingen naar Ter Apel, ,,daar begint het pas echt voor ze.” Maar het kan ook niet lukken, beaamt hij, ,,dan verzinnen we weer wat anders, de tijd van wegkijken ligt in elk geval achter ons.”

Wat de uitkomst ook wordt, vrijdag zit de glas-halfvol-theoloog in de bus. Misschien wel een beetje bijslapen, glimlacht hij en wat de playlist is? ,,Met de vlam in de pijp natuurlijk, op naar Athene.”

Geertje

De playlist heeft ze nog niet klaar, maar ze verwacht vooral veel te praten onderweg, ,,en nakijkwerk te doen, we zijn toch vier dagen onderweg.” Geertje Duncan is in het dagelijks leven docente Frans, maar deze kerst een van de barmhartige chauffeurs die samen met goede vriendin Marleen op de bijzondere roadtrip gaat. ‘Shit, ga ik het echt doen? Wat gaat er gebeuren?’ schiet af en toe door haar hoofd, maar bang is ze niet, komt ook wel door haar flexibele karakter. ,,Ik laat het allemaal op me afkomen, ik ben al niet van het plannen, maar ik denk dat je je voor zoiets echt niet kunt voorbereiden.” Al heeft ze wel de auto van haar vader geleend voor de roadtrip, waarvan ze meer verzekerd is van een veilige reis ‘en die minder benzine slurpt dan mijn Chrysler’.

Geslapen wordt onderweg in onder meer een seminarie, een moskee en een klooster en dat ze dit jaar Kerst mist met haar familie, vindt ze niet erg. Net als haar leerlingen -,,er werd zelfs geklapt toen ze hoorden wat ik ging doen”- , steunen ook zij haar allemaal en dat komt volgend jaar wel weer ,,Nu eten we met alle deelnemers op een parkeerplaats in Athene, met uitzicht over de stad. Heeft ook wel wat.”

Wat ze kan bijdragen? Ze weet het niet precies. ,,Maar soms moet je gewoon ‘uitstappen’, en kijken wat er gebeurt. Wat wel duidelijk is, is dat dit weer gezien moet worden in ons land en de rest van Europa. En al geeft het maar een sprankje hoop, dat deze mensen voelen er niet alleen voor te staan.”

Pay it forward

Duncan geeft ook Nederlandse les aan asielzoekers en hoorde van hen tot in detail hoe hun vlucht naar Nederland was, ,,sommige cursisten moesten huilen toen ze hoorden wat we gaan doen, het komt dan weer zo dichtbij voor ze.”

Hier in Nederland roepen we onze kat binnen als het te koud buiten wordt, terwijl daar al die mensen buiten moeten slapen, zo vergelijkt ze ten slotte. ,,Wat een luxe heb ik toch, met mijn huis, verwarming en familie, dan wil ik heel graag iets terug doen.” Pay it forward, luidt haar lijfspreuk, en dat staat los van de hele migratiediscussie, ,,we kunnen die mensen daar niet zo laten zitten, dat is gewoon onmenselijk.”

Brief aan Tsipras

Stichting We Gaan Ze Halen heeft de Griekse Minister President Tsipras een brief gestuurd met het verzoek 150 vluchtelingen te selecteren en van legale reispapieren te voorzien. Dan brengen de chauffeurs hen naar Nederland voor een asielaanvraag. Ze werkten verder samen met Amnesty International aan de petitie kijknietweg.nl om middels een bilateraal verdrag duizend vluchtelingen over te nemen uit Griekse kampen. Hiervoor zijn inmiddels meer dan 40.000 handtekeningen opgehaald. Een dergelijk bilateraal verdrag is al door Portugal gesloten met Griekenland.