Jelmer Visser Nieuws 11 apr 2018, 14:43

Leestijd: 10 minuten

Respect! Hoe werkte Hyves ook alweer?

De kritiek op Facebook zwelt aan, steeds vaker wordt er gedacht aan vroeger. We hadden ons ‘eigen’ sociale medium zonder enge Amerikaan die op een robot lijkt; Hyves!

Tussen 2006 en 2010 was Hyves het meest toonaangevende sociale medium van Nederland. Meer dan 10 miljoen mensen maakten er gebruik van. In de beginjaren waren het vooral de jongeren die er massaal gebruik van maakten, maar de oranje H verloor zijn hippe status na 2010. Die dekselse blauwe F werd toen het logo van het dominante sociale medium.

Hyves? Wie wat waar?

Hyves is ouder dan Facebook. Het medium werd opgericht in 2004 door Raymond Spanjer, Koen Kam en Floris Rost-van Tonningen. In de beginjaren verdubbelde het gebruik bijna wekelijks. Deze ongekende groei kwam pas tot stilstand in 2010.  De naam is afgeleid van honingraten, bijen vormen immers een groot ‘netwerk’ met zijn allen.

Wat wij vooral herinneren is het dagelijks gebruik; krabbels, wie-wat-waars, tikken en respect, heel veel respect. Weet jij nog hoe ‘ons’ oranje sociale medium precies in elkaar zat? Hier is een tintelende tijdreis langs memory lane.

Profiel

Het fundament van Hyves was je persoonlijke profiel. Op dit profiel kon je een foto kiezen om je gezicht aan de virtuele wereld te tonen. Vanwege het ontbreken van frontcamera’s op de telefoons van toen, waren dit in de regel vaak selfies geschoten in de badkamerspiegel.

Wanneer je liever anoniem wenste te blijven, pronkte er een foto van Jan Paparazzi met een clownsneus als profielfoto. In het profiel kon je je gegevens invullen zoals naam, woonplaats, leeftijd en het feit of je al dan niet donor was. Ja, die discussie speelde toen ook al.

Speciaal om de adverteerders tevreden te stellen, hadden ‘mijn merken’ een prominent plekje in jouw profiel. Zo kon je aan de wereld tonen dat je een boy met swag was door merken als Gucci, Armani of Playboy te vermelden.

Daaronder stonden jouw ‘spots‘ vermeld, dit waren de kroegen en discotheken waar je toen nog vanaf je zestiende naar binnen mocht om bier te drinken en stiekem te roken. Want ja, roken mocht toen ook nog in de horeca. Ook buiten de rookruimte.

Pimp my profile

Een van de allergrootste verschillen van Hyves ten opzichte van Facebook en in mindere mate Myspace, waren de uitgebreide mogelijkheden om het uiterlijk van je profiel aan te passen. Dat standaard-oranje, waar ongetwijfeld heel lang over is nagedacht door een team van professionals, kon dus echt niet.

Nee, je kon zelf de kleuren, lijnen en achtergronden van je profiel instellen. In het ‘Pimp my Profile‘-menu kon je een voorgekauwd template uitkiezen. Zo waren er Fanta en Disney-thema’s. De echte die-hards gingen natuurlijk aan de slag met de editor.

En deze online ontwerpmodule had mogelijkheden tot aan de sterren en daar voorbij. Dat saaie standaard lettertype werd vervangen door een schreeuwende Comic Sans in een vloekende felle kleur naar keuze. Extra bonuspunten als je de kleur van je achtergrond hierbij ging mismatchen; gele letters, rode achtergrond, dat soort werk.

Hyves had gelukkig voor de echte creatieve profielen een knop om ‘weergave in standaard modus‘ aan te zwengelen. Dit kwam de leesbaarheid meestal enorm ten goede.

Wie, wat waar

De wie-wat-waar was de voorloper van de statusupdate. Eigenlijk was dit gewoon exact hetzelfde, maar dan met een andere naam. Die ‘wie’ stond voor jouw profiel, de ‘wat’ was het bericht dat je ging delen en de ‘waar’ kon je door middel van een ‘@’-teken duidelijk maken aan al je vrienden. Foto erbij, smiley’s toevoegen en verzenden maar!

Zo wist je hele vriendenlijst op wat voor tot de verbeelding sprekende locatie je je bevond; de plaatselijke Mc Donalds ofzo. Hyves was een wedstrijd, de getalletjes vlogen je om de oren. Het hoogst haalbare doel was om met jouw bericht of foto in het ‘verhaal van de dag‘ te komen.

Alleen de beste drie verhalen van al jouw honderden vrienden, kwam op deze bijzondere locatie terecht. Verhaal van de Dag stond altijd bovenin de Hyves-tijdlijn in een vergroot kader. Hiermee verbeterde je je Hyves-value natuurlijk aanzienlijk. En een prominent plekje betekende natuurlijk veel respons. Respons in de vorm van… respect!

Respect

Respect was de like, de snapchatstreak en het stukje digitale zelfbevestiging van tien jaar geleden. Respect was alles. Respect deelde je uit, respect gaf je weg. Een van de belangrijkste regels binnen de Hyves-etiquette was: R = Rback. Deze wiskundige formule legt zich als volgt uit.

Wanneer jij als Hyves-gebruiker iemand digitaal prees in de vorm van een druk op de respect-knop, dan kreeg jij respect terug van de ontvangende partij. Hetzelfde gold voor reacties. Hierdoor vond er een wisselwerking plaats waar beide gebruikers beter van werden.

En hier hield het niet op met de respects, respects konden ook op passief-aggresieve wijze worden toegepast. Bijvoorbeeld wanneer de relatie van je crush met jouw afgrijselijke aartsvijand of die stomme trut uit klas 4C tot een einde kwam.

Verder was het bij vurige discussies tussen twee klasgenoten over hun vermeende losbandige privéleven de perfecte manier om te tonen aan welke kant van deze titanenstrijd jij stond.

Vrienden

Hyves draaide om cijfers. Het allerbelangrijkste cijfer op je profiel was te zien naast jouw naam. Hier stond tussen twee haakjes een getal. Dit getal kwam overeen met het aantal ‘vrienden’ dat jij in je lijst had, en kwam overal terug. Zo kon elke gebruiker zien met hoeveel personen jij een digitale vriendschap bent aangegaan.

Voor normale stervelingen, die niet bereid waren een paar euro in de maand te betalen voor een ‘gold membership‘ lag het maximum aantal connecties dat je kon maken op 750. De Goldmembers konden 1000 vrienden toevoegen.

BN’ers zoals Ali B., Jan Peter Balkenende, Ralf Mackenbach en Jacqueline van Krezip konden een speciaal verzoek doen om zo meer dan 1000 mensen te accepteren.

Cijfers

In tegenstelling tot bij Facebook, was het bij Hyves vrij normaal om exact te kunnen zien hoeveel mensen jouw profielfoto, profiel en wie-wat-waars bekeken hebben. Deze cijfers stonden prominent in beeld bij het bezoeken van je profiel. Dit was een zeer goede indicator van de hoogte van jouw status op het netwerk. Veel bezoekers betekende veel respect, en veel respect was onbetaalbaar.

De echte cijferfreaks hadden een Goldmembership dat enkele euro’s per maand kostte en via sms te betalen was. Hiermee kreeg je nog meer cijfertjes voor de kiezen. Zo kon je zien wat de doelgroep van je profiel was en wie er exact een kijkje heeft genomen op jouw pagina.

Het allerbelangrijkste getal sluit deze alinea af; dat was natuurlijk het aantal ‘pagina’s’ aan krabbels dat je met de jaren had verzameld. Hoe hoger dit aantal, des te hoger jouw rang in de meedogenloze pikorde. Populariteit betekent meer bezoekers, meer bezoekers betekent meer respect… je snapt hem.

Krabbels

Wanneer je naar beneden scrollde op jouw profiel, kwam je in de linker benedenhoek de krabbels tegen. De berichtjes die hier gebundeld per vijf op je pagina pronkten, waren misschien wel het allerbelangrijkste element van je hele Hyves-ervaring.

Eigenlijk was het een soort van gastenboek, in dit gastenboek plaatsten jouw vrienden lieve, stoere of gekke persoonlijke berichtjes. Deze berichtjes mochten te nimmer bestaan uit alleen maar tekst. De krabbel werd opgefleurd met GIF-animaties en een aantal passende smiley’s. Naast MSN en SMS, was de krabbel destijds het belangrijkste communicatiekanaal.

Wist je niet wat je moest krabbelen? Dan kon je ook tikken. Dit was net als de por op Facebook, maar dan kon je er een eigen twist aan geven; zo kon je ‘dansen voor’, ‘knipogen naar’ of ‘een serenade brengen aan’ een van je vrienden.

Het aantal keer dat iemand kon tikken was echter beperkt op een dag; tienmaal. ‘Ze moesten natuurlijk wel een beetje exclusief blijven’.

Smiley’s

Hartstikke leuk natuurlijk die gestandaardiseerde emoji’s die overal op internet nagenoeg gelijk zijn, maar Hyves deed hier dus niet aan. Hyves had een unieke bibliotheek van smiley’s die je naar hartenlust kon toevoegen aan alles wat je met je vrienden wilde delen.

Wanneer je aan Hyves denkt, denk je meteen aan een dansende banaan. Dit was echter maar een van de vele legendarische smileys. Zo had je een feest met een dj, happy group, wave, belly dancer, tnx, rolling en humping (een suggestieve gif-animatie van twee mensen in een bed).

Publieke Hyves

Om jouw online identiteit kracht bij te zetten, was jij lid van een aantal openbare Hyves die stonden voor een bepaalde artiest, een locatie, een politieke partij, een goed doel. Sommige bedrijven gebruikten deze publieke Hyves als een soort van communicatiekanaal. Een beetje zoals nu elk bedrijf ooit doet.

De populairste publieke hyves gingen niet over een openbare plaats, bedrijf of een algemeen belang. Nee, deze eer was toebehoren aan een aantal absurdistische algemeenheden.

Een aantal voorbeelden van bekende ludieke publieke hyves waren; Hippe Tekenfilms van Vroegâh!, Ik schijn boos te kijken, Ik jat altijd potloodjes bij de IKEA, Muggen-Zijn-Kut en Prins Bernhard is ook mijn vader.

En al dat andere

Hyves had nog veel meer functies. Zo had dit medium ook een heuse ‘Hyves event-functie’, dit was in feite hetzelfde als een Facebook-evenement maar in plaats van jezelf op ‘aanwezig’ te zetten vermeldde je met de knop ‘ich bin dabei’ jouw beschikbaarheid op dat zomerse examenfeestje in een tuin met kratjes bier en van die fakkels die je in de grond stak.

Verder had Hyves een blog-optie, hiermee kon je als puber de rebelse columnist uithangen door te schrijven over emo-emoties, complottheorieën of communisme. Daarnaast deed een polletje het natuurlijk altijd goed. En er was een interne chat genaamd ‘kwekken‘. Deze werkte in mijn ervaring echter nooit bijstergoed en was bijzonder traag.

Wat ging er mis?

Ondanks al deze memorabele functies, ging het vanaf 2011 bergafwaarts met Hyves. De overname door TMG kon het tij niet keren en nadat jongeren het medium massaal de rug toekeerden, vonden in de jaren erop ook steeds meer ouderen hun weg naar Facebook. Wanneer ouderen massaal gebruik gaan maken van een medium, dan zijn de jongeren alweer door naar de volgende. Snapchat kan wel inpakken als dertigplussers het gaan begrijpen.

Hyves heeft onvoldoende kunnen anticiperen op technologische ontwikkelingen en is genekt toen de smartphone een steeds prominentere plek ging spelen in ons leven. Er bestond wel een Hyves-app, maar deze was zeer traag en bood te weinig. Het platform was geoptimaliseerd voor gebruik op een computerscherm.

Voor 2010 hadden nog maar weinig mensen een smartphone, maar dit veranderde daarna in rap tempo. De prestaties op mobiele apparaten van Hyves legden het af tegen concurrenten Facebook en Twitter. Deze twee netwerken hebben smartphone-gebruik vanaf het begin omarmd en waren een stuk innovatiever dan het noodlijdende Hyves.

Troosteloze climax

Op het laatst stond Hyves vooral bekend om de dames van belegen leeftijd die elkaar een vrolijke maandag of doldwaze donderdag wensten door GIF-plaatjes van een elfje met bewegende blauwe spikkels ondersteund door een krullerig nagenoeg onleesbaar lettertype naar elkaar te sturen.

Uiteindelijk kelderde het aantal actieve profielen. Op 2 december 2013 kwam de lijdensweg ten einde toen er definitief de stekker uit getrokken werd. Hyves ging verder als een spelletjessite; een schim van wat ooit het allergrootste sociale medium van Nederland was. Sterker nog; in 2009 was Hyves nog – op Google na – de meest bezochte site van Nederland.

Mocht die terugkeer er in 2018 komen, dan zal het gebruik echt even wennen zijn. Er zal ruim vijf jaar aan technologische ontwikkeling moeten worden ingehaald. De kansen hierop zijn bijzonder klein.

Hyves blijft toch een prachtige herinnering. En dat is misschien ook maar beter.

Respect, Hyves.