Hendriëlle de Groot Woningmarkt 30 mei 2025, 14:40

Leestijd: 3 minuten

Steeds meer sociale huurwoningen gesloopt: huurders verliezen woning

In Nederland worden jaarlijks duizenden sociale huurwoningen gesloopt. De komende jaren gaan het om, per jaar, ongeveer 10.000 corporatiewoningen. Het gevolg is weliswaar moderne woningen, maar in de praktijk blijkt dat huurders vaak hun woning verliezen en zonder perspectief achterblijven.

Woningcorporaties kiezen steeds vaker voor sloop in plaats van renovatie, bericht RTL Nieuws. Ze stellen dat de verduurzaming van oude panden vaak technisch ingewikkeld of economisch niet rendabel is.

Door nieuwbouw kunnen woningen energiezuiniger worden, toegankelijker en efficiënter qua ruimtegebruik. Toch blijkt in de praktijk dat de voorraad sociale huurwoningen structureel afneemt, omdat veel nieuwbouwprojecten ook koop- of duurdere huurwoningen bevatten. Volgens Aedes zijn er in tien jaar tijd netto 40.000 sociale huurwoningen verdwenen. En dat is zorgelijk. Dat betekent ook dat huurders aangewezen zijn op huren in de vrije sector. De inkomenseisen die daarvoor gelden, liggen „ver boven modaal”, berichtte Metro eerder dit jaar. Een huis kopen is voor deze doelgroep ook al onbereikbaar, aangezien je daarvoor minstens twee bovenmodale inkomens nodig hebt.

Beperkt woningaanbod

Huurders krijgen in dit proces regelmatig te maken met een gebrekkige voorbereiding en onvoldoende zeggenschap. In veel gevallen worden ze pas in een laat stadium betrokken bij de plannen, waardoor hun invloed op het eindresultaat minimaal is.

Bovendien blijkt herhuisvesting vaak een struikelblok: het beschikbare aanbod is beperkt en woningen in dezelfde buurt zijn schaars. De financiële tegemoetkomingen, zoals verhuiskostenvergoedingen, zijn in de praktijk vaak niet voldoende om alle bijkomende kosten te dekken.

Zelden garantie op terugkeer naar woning

Daar komt bij dat er voor bewoners zelden garanties zijn dat zij kunnen terugkeren naar een gelijkwaardige woning in de vernieuwde wijk. De Nationale Ombudsman heeft hierover meerdere keren aan de bel getrokken en stelt dat huurders „regelmatig met lege handen achterblijven” na gedwongen verhuizing. De juridische kaders bestaan wel, maar zijn niet altijd afdwingbaar. Ook worden ze niet altijd transparant toegepast.

Sociale schade: verlies van contacten en netwerk

Wat vaak over het hoofd wordt gezien, is de sociale schade die met sloop gepaard gaat. Bewoners verliezen niet alleen hun woning, maar ook hun vertrouwde buurt, hun buren en sociale netwerk. In wijken waar mensen al kwetsbaar zijn, kunnen dergelijke verhuizingen leiden tot gevoelens van ontheemding en isolement. Ook het feit dat veel bewoners na de verhuizing verder van werk, zorg of onderwijs belanden, heeft een directe invloed op hun levenskwaliteit.

Volgens hoogleraar Peter Boelhouwer (TU Delft) is dit dan ook een groot risico: „Het aanbod aan sociale huur slinkt, terwijl de behoefte juist stijgt. Tegelijkertijd worden bewoners uit hun woning gezet zonder duidelijk perspectief op terugkeer”, zo vertelt de hoogleraar in BNR Nieuwsradio.

Oproep tot betere bescherming huurders

Maatschappelijke organisaties zoals de Woonbond dringen daarom aan op heldere landelijke regels. Zij pleiten ervoor dat gesloopte sociale huurwoningen in principe altijd moeten worden vervangen door een gelijk aantal nieuwe sociale huurwoningen. Daarnaast moet het wettelijk worden vastgelegd dat huurders vanaf het begin volwaardig moeten kunnen meepraten over de plannen – en niet pas wanneer alles al is besloten.

Ook moeten er duidelijke afspraken komen over herhuisvesting, waarin bewoners keuzevrijheid hebben en passende alternatieven binnen hun wijk of stad. Gemeenten zouden actiever moeten toezien op de naleving van deze afspraken en handhaven als corporaties zich er niet aan houden.

Frankrijk voert rookverbod in: wat zijn de gevolgen voor vakantiegangers?

Dit is het meest ongelukkige volk ter wereld

Reacties