Hendriëlle de Groot Geld & Carrière 23 mei 2025, 18:19

Leestijd: 4 minuten

Liesbeths bedrijf ging bijna ten onder tijdens corona, en daarvan merkt ze nog steeds de gevolgen: ‘Grote lening afgesloten’

In 2020 stond de wereld stil vanwege de coronapandemie. Dat effect werkt jaren later nog altijd door, onder meer voor ondernemers. Liesbeth van Duijn, oprichter van Nederland Slank, weet dat als geen ander. Tijdens de coronacrisis zag ze het aantal klanten van haar bedrijf teruglopen van 400 naar 150. Ze sloot een lening af, die ze amper kan terugbetalen.

Veel kleine ondernemers investeerden vlak voor of tijdens corona in groei, en dragen nu nog steeds de gevolgen van gemiste inkomsten en schuld. Vaak zonder vangnet, en soms zonder begrip uit de omgeving. Onlangs bracht het AD het nieuws naar buiten dat zo’n 30.000 tot 40.000 bedrijven alsnog failliet zullen gaan, omdat ze de coronasteun niet terug kunnen betalen. De coronamaatregelen hebben dus een flinke nasleep.

Geld lenen van zus

Bij Liesbeth van Duijn is de situatie anders. Zij leende in 2020 geld van haar zus om haar bedrijf overeind te houden. De missie van haar bedrijf, Nederland Slank, is Nederlanders helpen gezond te worden en gewicht te verliezen via een unieke methode, gebaseerd op bloedanalyse en voeding. Maar door de coronacrisis veranderde die missie in een strijd om te overleven. Ze is niet de enige, steeds meer Nederlanders hebben schulden.

Nederland Slank werd in 2012 opgericht, maar Van Duijn is al veel langer ondernemer. Ze werkte eerder als diëtist en interim-manager. Met haar huidige bedrijf wil ze mensen helpen om grip te krijgen op hun gezondheid, vanuit een wetenschappelijke en praktische aanpak.

Van Duijn: „We doen een bloedanalyse en maken op basis daarvan een persoonlijk voedingsplan, een driedaagse menucyclus. Mensen hebben daardoor al snel geen last meer verleidingen. Het afvallen verloopt veel sneller en makkelijker dan ze gewend zijn Maar belangrijker nog: ze voelen zich gezonder, energieker. Binnen drie dagen verdwijnen klachten vaak al.”

Volgens Van Duijn is dat geen toeval, maar het gevolg van een juiste werking van neurotransmitters zoals endorfine en GABA. „Die stoffen bepalen hoe je je voelt, hoe je omgaat met stress en zelfs hoe ondernemend je bent. Veel mensen beseffen niet dat voeding hier een directe invloed op heeft.”

Corona

In 2019 zat haar bedrijf in de lift. Van Duijn investeerde fors in een nieuwe website, marketing en uitbreiding van het klantenbestand. „We hadden op dat moment zo’n vierhonderd klanten per jaar. Alles wees erop dat we verder konden groeien”, vertelt ze. „Ik had 30.000 euro geïnvesteerd in een nieuwe website om die groei mogelijk te maken.”

Maar toen kwam corona. „Van de ene op de andere maand hadden we veel minder omzet. Mensen maakten zich zorgen over heel andere dingen.” Slechts een paar klanten beseften dat overgewicht en een verstoorde insulinehuishouding een grotere kans op ernstige covid-klachten gaven. „Sommigen dachten: nú moet ik het aanpakken.”

Blijvend verlies van klanten

Maar veel klanten bleven weg, ook in de coronajaren daarna. „Het aantal klanten daalde naar zo’n 150 per jaar. Een enorme klap. En als je geen budget meer hebt voor marketing, wordt het heel moeilijk om daar nog iets aan te doen.”

De communicatie vanuit de overheid hielp volgens Van Duijn niet mee. „Er werd niets gezegd over preventie, terwijl insulinegevoeligheid bijvoorbeeld heel belangrijk is bij covid. Maar daar hoorde je niemand over. Het effect was dat mensen afwachten, in plaats van actie ondernemen.”

Een financiële ravage

De klap voor Van Duijns bedrijf was groot. „Ik had flink geïnvesteerd in de toekomst. Maar als je zeventig procent van je omzet kwijtraakt, blijft er gewoon een gat over dat je niet meer dicht krijgt.”

Overheidssteun was er wel, maar onvoldoende. „Ik heb iets gekregen, maar het dekte bij lange na niet de schade. En veel vaste lasten gingen gewoon door.”

Uiteindelijk leende Van Duijn 40.000 euro van haar zus, die in het buitenland woont. „Zij kon het makkelijker missen dan ik. Maar het doet pijn dat ik het haar nog niet heb kunnen terugbetalen. Ze helpt me nog steeds, elk jaar weer. Zonder haar was ik failliet gegaan. Dan had ik in de bijstand gezeten — terwijl ik mijn hele leven heb geïnvesteerd in het gezonder maken van anderen.”

Toekomst: niet opgeven

Inmiddels woont Van Duijn in Portugal, waar de kosten van levensonderhoud lager zijn. Ze is formeel met pensioen, maar blijft werken aan haar bedrijf, zij het op een andere, kleinschaliger manier. „Ik investeer nu vooral mijn tijd. In plaats van campagnes schrijf ik persoonlijk met klanten. Dat is waardevol, maar het bereik is kleiner. ”

Dat terwijl de methode internationaal juist navolging krijgt. „In Duitsland zijn artsen actief met deze aanpak bezig. Daar is de financiering anders geregeld. het frustreert me nog altijd dat men in Nederland niet zo denkt.”

De ambitie is gebleven, ook al is de schaal veranderd. „Ik had graag de helft van Nederland willen helpen. Maar communicatie kost geld. Ik blijf wel doorgaan met mijn bedrijf, maar dan op kleinere schaal.”

Willem: ‘Ik heb vanaf mijn zestiende altijd gewerkt, nu ben ik dakloos’

Aantal regelingen voor schulden en hulpvragen neemt toe

Reacties