Iris Hermans
Iris Hermans Televisie 15 dec 2020
Leestijd: 7 minuten

Enthousiaste Bart in finale MasterChef UK, Britten stapelgek op hem: ‘Brilliant!’

Veel Britse televisiekijkers zijn een beetje van ‘onze Bart’ gaan houden. Chef-kok Bart van der Lee steelt al wekenlang de show bij MasterChef: The Professionals op BBC, waar hij jury, kijker en zichzelf verrast met zijn kookkunsten – van duif op z’n Doorns tot lamslende met artisjokken – en z’n grote ogen, vól enthousiasme. Vanavond is de eerste dag van de vierdelige finale en als het aan z’n fans op social media ligt, wordt onze Bart uiteindelijk tot meesterchef bekroond.

https://twitter.com/HarClinic/status/1337140483676659714

Met wat Engelse woorden ertussendoor, een aanstekelijk enthousiasme en het vermogen zeer smakelijk over z’n gerechten te vertellen – en om zichzelf te lachen – , waardoor je om half elf ’s ochtends al gewoon ongelooflijk veel zin krijgt in geroosterde kip met chorizo en gegrilde paprika, „de comfort dish van m’n vrouw en mij”, is het telefoongesprek met Bart van der Lee eentje waarvan je als vanzelf gaat likkebaarden en glimlachen. Iets wat Britse televisiekijkers ook doen, als ze hem zien fileren/pocheren/bakken op nationale televisie. De levenslust druipt ervan af, ziet ook hij als hij de afleveringen terugkijkt.

Gekke bekken

Al was het in het begin wel even wennen om naar zichzelf te kijken. „Klaarblijkelijk krijg ik héle grote ogen als ik enthousiast ben…”, lacht de (tv-)kok die met z’n gezin vlakbij Londen woont. „Waarom doe ik dat nou? roep ik dan naar het scherm, maar volgens anderen zie er altijd zo uit. Hadden ze ook wel even eerder mogen zeggen!”

😱😱!!Finals week!! 😱😱#mastercheftheprofessionals #masterchefprofessionals #masterchef

Posted by Bart van der Lee on Sunday, December 13, 2020

Maar toen hij eenmaal aan „z’n gekke bekken” gewend was, vond hij het ook wel „enerverend” om naar zichzelf te kijken. „Ze zetten er ook zo’n leuk en spannend muziekje onder, en interessant om te zien hoe ik eigenlijk kook. Wanneer zie je dat nou van een afstandje?”

Het meest memorabele gerecht was z’n duif met kastanjes, geïnspireerd op z’n geboortedorp Doorn, waar hij altijd met z’n grootvader door de bossen banjerde op zoek naar kastanjes. Het werd een van z’n grootste MasterChef-successen. Z’n Indiase okra in de halve finale werd dat niet, „ik ging teveel uit m’n comfortzone.” Niet te lang bij stilstaan en weer dóór, en dat mocht hij. Op naar de finale dus, die deze zomer al is opgenomen en waar hij vanavond gegarandeerd weer de sterren van de afzuigkap kookt.

‘Superspannend’

That you actually get to this day is pretty unbelievable, zegt hij in een finale-teaser, op z’n Barts: met grote ogen een vriendelijke, ietwat verbaasde, grijns. Over de finale zelf, vanavond op BBC One het eerste deel (22:00 uur Nederlandse tijd) mag hij niets vertellen. Nee, echt geen enkel sluiertipje of een klein voorproefje. Zelfs zijn vrienden wisten op een gegeven moment: Bart gaat echt niéts verklappen, bummer… Of vooruit, toch nog iets: „Het wordt superspannend!”

Google

Google je Bart van der Lee, krijg je (nu nog) als een van de eerste resultaten een singer-songwriter. Hij heeft z’n naamgenoot nog nooit gesproken, maar het lijkt hem wel wat om zijn muziek te gebruiken voor een van zijn radiocolumns. „Zijn nummers zijn alleen enigszins somber, dus ik moet nog even een goed gerechtje daarvoor bedenken en natuurlijk nog even contact met Bart van der Lee opnemen!”

Google je nog wat meer, dan vliegen de ‘geniale kok’ en ‘hij is geweldig!’ om de oren, en ogen. Hij heeft zichzelf ook al weleens opgezocht, verklapt hij, „en dat begint er inderdaad steeds beter uit te zien.” Ook op social media ligt de chef goed. „Je bent m’n favoriete kok, ik hoop dat je wint!” wordt afgewisseld met veel Wow’s, thumbs up en „brilliant, chef!” En meer:

Superleuk allemaal, maar naast z’n sneakers lopen, die hij altijd onder z’n MasterChef-schort en zwarte kookbroek droeg, zal hij niet snel doen en hij is eigenlijk nog maar een keer echt herkend. Om acht uur ’s ochtends toen ze de boodschappen kwamen afleveren. „Sta je dan met je net-uit-je-bed-hoofd!”

Lees ook: Deze drie-sterren-kok kookt met kerst bij je thuis, voor 4750 euro

‘Gek op die kale’

De chef is nu 33 en heeft al heel wat keukens van binnen gezien. Hij liep stage in sterrententen als Noma en werkte jarenlang als privé-chef over de hele wereld. De zogenaamde ‘fine dine’-vorm, wat de rode draad is de betere restaurants en ook in MasterChef, had hij al jarenlang niet meer gebruikt. „Ik heb wel heel luxe en groots gekookt, maar geen drie gangen menu’s. Dat was ook een van de redenen van mij om mee te doen, kijken of ik dat nog kon.” Het antwoord heeft de finalist inmiddels.

Dankzij het programma heeft hij een hele eigen stijl ontwikkeld: een internationale take, „ja sorry, af en toe zeg ik het in het Engels” op de klassieke Franse keuken. Met invloeden uit het Midden-Oosten en Afrika, „maar ook Nederland”, roept de chef blij uit. „Die goeie ouwe boerenkool is internationaal een dikke hit, iedereen is gek op die kale.”

Geen timmerman

Van der Lee wilde vroeger timmerman worden. Een droom die in duigen viel tijdens het maken van een vogelhuisje op de lagere school. „Niet echt een masterpiece…” Het harde werken en werken met z’n handen zaten er altijd al in en toen hij op z’n vijftiende als afwasser in een café in Zaltbommel in de keuken stond, hielp het lot een handje. Er kwam een nieuwe kok die „altijd helemaal in de zeik” en gehaast was, waardoor jonge Bart hem ging helpen. Het begon met sla-garnituurtjes, het eindigde met een nieuw aangeschafte Global-messenset (de Rolls Royce onder de messen) en een nieuwe toekomstinvulling: de koksopleiding. De gehaaste kok in Zaltbommel bleek een lifechanger, „hij heeft mij zo enthousiast voor het vak gemaakt, daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor.”

Impulsief

Van der Lee houdt van „gekke dingen” die op z’n pad komen met beide handen aanpakken. Hij verkocht ooit risotto uit een bakfiets, „was best een succes”, en vertrok op een dag naar Egypte, nadat hij iemand sprak met een restaurant daar, „vervolgens heb ik jaren in Egypte gewerkt.” Ja, hij is zeker impulsief, beaamt hij. Dus toen hij begin dit jaar op een kinderfeestje een man sprak wiens vriendin MasterChef was geworden en hij in de auto terug toch even ging googelen en ineens op de aanmeldingspagina van het volgende seizoen terecht kwam, dacht hij geen twee keer na. And send.

Duurde daarna nog wel even voordat hij ook daadwerkelijk in het programma zat, maar toen hij eenmaal was gekozen, was het hek van de dam. „Het was een feest om mee te doen.” Elke vrije minuut zat hij met z’n handen in een pan, duif, deeg. „Ik ben heel hard aan het oefenen geslagen. Eerst nog op m’n werk in het restaurant, met een unlimited bakplaat en alle ingrediënten die je maar kunt wensen, en tijdens corona thuis.” Wel wat beperkter, maar het had ook zo z’n voordelen. „Met m’n dochters liep ik elke ochtend het bos in om kruiden te zoeken en eetbare bloemen te plukken.”

Corona als gerecht

2020 was voor hem persoonlijk een van de beste jaren ooit, „hoe lullig dat misschien ook klinkt” en hij heeft volle bak zin in 2021. Plannen en dromen zijn er. Z’n eigen website, misschien een kookboek, kookvideo’s… „Ik wil nu vooral heel graag mijn liefde voor koken met anderen delen, ik heb jarenlang achter gesloten deuren gekookt.”

Als een ware chef eet hij bijna alles, vertelt hij nog op de valreep, al is er een gerecht waarvan hij bij het uitspreken van de naam al hartgrondig gruwelt. Molokhia, een Egyptische soep van druivenbladeren. Sterker nog: als corona een gerecht zou zijn, zou dít het zijn, zegt hij met een knipoog door de telefoon heen. „Het is groen en heel slijmerig. Ik vind het echt heel vies… Maar laat het Egyptenaren maar niet horen, het is hun nationale gerecht!”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.