Anne Kersten
Anne Kersten Entertainment 2 mei 2019
Leestijd: 6 minuten

‘Wat wij kunnen, dat is gewoon best wel lijp’

Nu ze zo met zijn drieën op het grasveld staan, is het toch wel heel erg groot. „Dit is wel hard”, vindt Willie Wartaal. Vjeze Fur, Fred, staat twintig meter verderop, om aan te tonen hoe groot de moshpit straks wel niet moet worden. Op 7 juni is het zo ver, dan staan de heren van de Jeugd van Tegenwoordig in het Olympisch Stadion. Als grootste Nederlandse Hiphop-act ooit, én met hun duizendste concert.

„Ik dacht eigenlijk dat het stadion veel kleiner zou zijn”, vertelt Pepijn Lanen, beter bekend als Faberyayo. „Dat ze daarom zeiden dat we er wel op konden treden. Maar dit is echt grafgroot man.” De heren zijn inmiddels verhuisd naar de tribune, waar over een paar weken het gigantische podium moet komen te staan.

Toen de vraag voor een optreden in het Olympisch Stadion kwam, vroeg Pepijn aan een vriend of dat zou lukken. „’Moeten we dat doen’, vroeg ik hem. „En hij zei ja, dus toen hebben we de stap gezet. Als het nu zou mislukken, ga ik dat hem echt boven het hoofd houden.” „Alleen daarvoor zou ik al willen dat de show zou floppen, haha”, voegt Willie eraan toe.

Alle vertrouwen in

Inmiddels is het duizendste concert van de heren al zo goed als uitverkocht. Dat hadden ze al helemaal nooit kunnen bedenken. „Toen we begonnen met de Jeugd dachten we niet echt aan de toekomst, hoogstens een jaar. En toen we net begonnen waren dachten we helemaal niet vooruit”, blikt Fred terug. „Maar ik had er toen al wel alle vertrouwen in.”

‘Wat wij kunnen, dat is gewoon best wel lijp’
De Jeugd in 2008, bij het uitkomen van het tweede album de Machine / ANP

„Ook al keken we niet vooruit, ik wist wel dat we iets hadden wat men toen nog niet kende”, gaat hij verder. „Wat wij kunnen, dat is gewoon best wel lijp.” Dat gevoel dat het wel goed zat, dat had Fred al bij de allereerste show. Die vond plaats in een tentje in Amsterdam. „Ik denk dat er twintig man was”, begint Willie, waarop Pepijn hem in de reden valt: „Nee joh, er waren tachtig mensen.”

Bij dat allereerste concert hadden de mannen een mini-setlist, met de eerste nummers als Watskeburt?!, Voorjekijkendoorlopen en de Stofzuiger. „In het begin konden we ook eigenlijk helemaal niet optreden”, vindt Willie. „Er zijn echt veel dingen waar je rekening mee moet houden, die ervaring hebben we nu wel. We hebben het natuurlijk nu al zo’n 999 keer gedaan”, lacht hij.

Bij die eerste optredens werd er nog weleens te hard in de microfoons geschreeuwd. „Of te weinig contact gehouden met het publiek, of door elkaar heen gepraat”, voegt Fred toe. „Ik denk dat mensen het vooral leuk vonden dat wij het leuk vonden.”

Beukklare hit

Aan de nummers heeft het in ieder geval nooit gelegen, want „al onze liedjes zijn goed”. „Er zit niks tussen wat niet goed is”, vindt Willie. „Iedere track, daar hebben wij met zijn vieren een dag of misschien wel drie maanden aan gewerkt.” „Een nummer is ook pas af als het uitgekomen is en we er niets meer aan kunnen veranderen”, voegt Pepijn toe.

‘Wat wij kunnen, dat is gewoon best wel lijp’
/ ANP

Het is eigenlijk altijd Producer Bas Bron die eraan blijft sleutelen. „Heel irritant”, vinden de heren. Vandaag is Bas er ook niet bij, hij zit namelijk nog in de studio. Volgens Willie werkt hij aan een nieuwe versie van Manon, speciaal voor het duizendste optreden. „Hij past dingen aan die eigenlijk helemaal niet aangepast hoeven worden”, vertelt Fred.

„Er hebben volgens mij al vier versies van Watskeburt?! op Spotify gestaan. Alleen al op Spotify!” Pepijn schudt zijn hoofd. „Die Bassie, hij blijft altijd maar doorgaan. Hij maakt ook altijd zelf de beslissingen. Zoals bij Huilend naar de Club, eigenlijk was dat gewoon een beukklare hit, maar hij vond dat we een ballad op de plaat moesten hebben en voila: toen was Huilend naar de Club een ballad.” Maar „het wordt er eigenlijk wel altijd beter van”.

Gekste feest van het jaar

Het blijft even stil, de mannen kijken uit over het grote grasveld voor zich. „Eigenlijk wil ik de mensen nu alvast bedanken”, begint Fred. „Het zijn echt gekke mensen, maar we hebben een band.” Volgens Willie heeft de jeugd hun fans op de juiste leeftijd weten te bereiken. „Zij gingen net de dingen doen die wij ook deden, we zijn gewoon connected. We hebben elkaar ook echt nodig. We hadden hier niet kunnen staan als zij niet alles hadden gegeven. En dit gaat gewoon sowieso het gekste feest van het jaar worden. Wij zijn het.”

Toch wordt het wel moeilijk om de afgelopen toer te overtreffen, die was namelijk „echt sick”. Bijna allemaal zijn ze wel iets kwijtgeraakt tijdens de optredens: zonnebrillen, truien (voornamelijk Fred), petjes of schoenen. „Die bloedhonden (fans, red.) komen er gelijk op af en dan is het weg”, lacht Fred. „Mijn kleren zijn sowieso gewoon erg kwijtrakerig.”

Vooral de moshpit is problematisch. „Bij het laatste concert van de tour ben ik met Fred de pit in gegaan”, begint Pepijn. „Dat was echt sick. Mijn armband gleed toen af, maar ik vond hem meteen weer terug gelukkig.”

‘Wat wij kunnen, dat is gewoon best wel lijp’
/ ANP

Concert in de ruimte

Hij kan zich nog een optreden herinneren waar de schoenen bijna van zijn voeten werden gejat. „Ik had ze daarna aan een vriend gegeven, zodat hij erop kon passen. Maar toen ik terug kwam van het stagediven, vroeg ik aan hem waar mijn schoenen waren. Waarop hij zei: ‘Welke schoenen.’ Toen kon ik op blote voeten door Amsterdam gaan lopen.”

Na die 999 concerten is het onvermijdelijk dat de heren veranderd zijn, net als de muziek. Maar dat is onvermijdelijk. „Je verandert als persoon door de jaren heen. De muziek die je vanuit je persoonlijkheid maakt verandert dan ook”, zijn de wijze woorden van Pepijn. „Wat niet veranderd is dat we er sowieso met zijn vieren zijn, net als in 2005 (toen ze begonnen, red.).”

Voor concert tweeduizend zijn overigens nog geen concrete plannen gemaakt. „Het zou wel tof zijn als we dan in de volledige stad Amsterdam zouden spelen”, grapt Willie. Waar de heren het in ieder geval over eens zijn, is dat dit concert niet overtroffen kan worden. „Die wordt echt het leukste concert van de Jeugd”, zegt Fred stellig. „Wat er daarna gebeurt zien we dan wel weer. Dit kan niet overtroffen worden.” „Tenzij het volgende concert in de ruimte is”, voegt Willie eraan toe.

Er zijn nog kaarten beschikbaar. Meer info op www.dejeugdlive.nl.

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.