Erik Jonk Films & series 14 mei 2025, 18:06

Leestijd: 3 minuten

Vreemdelingen wegwezen: ‘Als je hier niet woont, dan surf je hier niet’

Na jaren buitenland – VS in dit geval – terugkeren naar de grond van je jeugd en dan allesbehalve welkom zijn. Dat is het gegeven in de psychologische thriller The Surfer, die vanaf morgen in de bioscopen draait. Met acteur Nicolas Cage in vorm.

Wie denkt naar de bios te gaan om te genieten van heerlijke beelden van surfers in Australië, komt bedrogen uit, zullen we meteen maar zeggen. Gesurft wordt er in The Surfer amper. Het verhaal speelt zich vooral af aan de kust, zag Metro tijdens het kijken voor de Filmrecensie van de Week.

Het verhaal van The Surfer

Nicolas Cage – over hem kan de bioscoopganger weer eens behoorlijk tevreden zijn – speelt in The Surfer ‘een man’. Zijn naam hebben we namelijk niet kunnen ontdekken. Na jaren Amerika keert hij als gescheiden kerel met stoere baard terug in Australië, om in zijn geboortedorp aan Luna Bay z’n ouderlijk huis terug te kopen. Daarvoor heeft hij wel even 1,7 miljoen dollar binnen 48 uur nodig.

Dat geld is misschien niet eens het grootste probleem. Wat heren uit de omgeving, surfers of misschien beter: asociale idioten, vinden met een kerstmuts op hun koppen namelijk dat Luna Bay ‘van hun’ is. Ze vinden dat mannen geen softies mogen zijn en hebben een eigen ontgroeningsritueel. Hun slogan in The Surfer: „Als je hier niet woont, dan surf je hier niet.”

Daar staat Nicolas Cage dan. Met een beetje goeie wil kun je de gedachte van de mannen best vertalen naar hoe veel Nederlanders tegen asielzoekers aan kijken, maar bij deze film is dat misschien een beetje te ver doorgedacht.

Buitengesloten worden

Het wonen aan Luna Bay moet door Nicolas Cage dus door dat locals only nog ‘even’ geregeld worden. Tijdens een eerste bezoek zegt hij tegen zijn zoon die is meegekomen: „Het was hier magisch toen ik zo jong was als jij.” De zoon: „Ik wil gewoon naar huis.” Als Cage terug is, alleen, barst de locals-hel pas los. Met buitengesloten worden heeft deze surfer – want dat is Cage – een niet zo fijn verleden, dus daar moet je bij hem niet mee aankomen.

De mannen op het strand zijn onder leiding van de meedogenloze Scally (Julian McMahon) eerlijk gezegd een stel gewetenloze, gewelddadige gekken bij elkaar. Het geterg van de almaar wachtende man wordt van kwaad tot erger. Laten we het erop houden dat hij, terwijl het bloed- en bloedheet is, zo’n beetje alles kwijtraakt wat hij heeft. Dat maakt hem van eerst verbaasd, tot steeds meer wraaklustig richting het einde van The Surfer.

Uitgangspunt The Surfer bezopen, maar…

De Ierse regisseur Lorcan Finnegan noemt The Surfer een psychologisch kat-en-muisspel. Dat is de film ook wel, maar eigenlijk is het feit dat ‘de man’ dagenlang in de brandende zon staat, zit of ligt te wachten op het geld voor het huis en waar de surfers nu weer mee komen, nogal bezopen. Finnegan krijgt er voor de ruim anderhalf uur echter ook heel wat kansen en invalshoeken door.

Wie zich daaraan overgeeft, ziet een vermakelijke film waarbij je uiteindelijk – net als het hoofdpersonage – ook moet bedenken wat nog realiteit is en wat niet meer. Wat dat betreft draaien er twee redelijk gelijkwaardige films in de bios. Locked, met Anthony Hopkins, gaat over een man die een film lang opsloten zit in een auto. Die wordt ook langzaam gek. Net als in The Surfer loopt het in Locked volledig uit de hand. Het is in elk geval lekker dat je eenmaal weer buiten de bios blij kunt zijn dat jij dat soort dingen allemaal niet hoeft te doorstaan.

Beoordeling uit 5: 3

De komende weken praten we je in de Filmrecensie van de Week bij over de laatste Mission: Impossible met Tom Cruise, The Final Reckoning. Metro zal ook Lekker met de Meiden bekijken, met het filmdebuut van de ‘lekker gekke’ content creator Roxanne Kwant.

Vuurwerkramp Enschede door de ogen van kinderen van 2000: ‘Kon m’n eigen gegil niet meer horen’

Hazes en Hoogkamer moeten ‘echt aan het werk’ voor de ongeneeslijk zieke Brenda

Reacties