Mario Wisse Entertainment 28 feb 2018, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Red Sparrow-ster hoopt op ‘wildere tijden’

Matthias Schoenaerts over spionagethriller Red Sparrow, tegenspeelster Jennifer Lawrence en de braafheid van nu.   

De Antwerpse steracteur Matthias Schoenaerts (40) begon zijn carrière met bijrollen in bescheiden Nederlandse films als De Bende van Oss en De President. Sinds zijn internationale doorbraak via de sterke Vlaamse thriller Rundskop en de Franse arthousehit De Rouille et d’Os scoort hij de ene na de andere prachtrol in Hollywood.

Vanaf morgen is te zien in Red Sparrow, een sinistere thriller over spionage en contra-spionage die speelt tijdens de Koude Oorlog. Schoenaerts speelt een van de grote rollen, aan de zijde van Joel Edgerton, Jeremy Irons, onze eigen Thekla Reuten en Jennifer Lawrence. „Ik vond eigenlijk dat ik de leukste rol had van allemaal; de meest dubbelzinnige en ondoordringbare”, zegt Schoenaerts over zijn personage Vanya, de onderdirecteur van de Russische inlichtingendienst en de oom van Lawrence’ hoofdpersonage. „Vanya is iemand van wie je de agenda nooit echt kan inschatten, dat is heel dankbaar om te spelen.”

Besteed jij veel aandacht aan voorbereiding van je rollen?
Elke rol heeft zijn eigen dna. Op sommige rollen moet je je een jaar voorbereiden, op andere drie weken. De aard van de voorbereiding kan ook heel erg verschillen. Voor Red Sparrow heb ik natuurlijk het bronmateriaal, het boek van de gepensioneerde CIA-agent Jason Matthews gelezen. Een fascinerend en verontrustend boek. Dingen waarvan ik dacht ze dat alleen in de fantasie van mensen waren gebeurd, blijken realiteit te zijn geweest.

Was het een moeilijke rol om te spelen?
Ik heb het script drie keer moeten lezen om echt te begrijpen wat er aan de hand was. En als je dan op de set staat wordt alles ook nog eens door elkaar opgenomen, dat is af en toe verwarrend. Daarnaast was het bij elke scène de vraag wat ik prijs kon geven, dus je moet minutieus acteren.

Je hebt veel scènes met Jennifer Lawrence; begrijp je dat zij op dit moment de meestgevraagde actrice van Hollywood is?
Tuurlijk. Ze heeft onmiskenbaar talent en knalt van het scherm. Daarnaast kan je dankzij haar fysiek alle kanten met haar op. Als je naar Red Sparrow kijkt, geloof je onmiddellijk dat ze Russisch is, terwijl er niet veel aan haar gedaan is. Jennifer is enorm aanwezig op de set, in de goede zin van het woord. Heel genereus, grappig, wild, speels, toegewijd, alert, rebels, jongensachtig en tegelijkertijd heel vrouwelijk.

Heb je een goede band met haar gekregen?
We hebben genoten van het samenspelen. Maar Jennifer had het veel drukker dan ik. Zij zit in bijna elke scène en stond dan ook elke dag van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat op de set. Een collega die het zo druk heeft moet je een beetje met rust laten. Maar we zijn weleens gaan eten en hebben het leuk gehad.

Volgend jaar komen er vier films met je uit. Heb je nog weleens tijd om in Antwerpen te zijn?
Jazeker, daar woon ik. Ik ben een maand of acht per jaar weg en aan het werk, maar nu heb ik bijvoorbeeld vakantie. Die vier films (waaronder Kursk van Thomas Vinterberg en Radegund van Terence Malick) die dit jaar nog uitkomen zijn allemaal al gedraaid. Even rustig aan nu dus. Weg van de gekte.

En zeg je dan ‘sorry, ik heb vakantie’ wanneer pakweg Christopher Nolan of Steven Spielberg belt?
Dat weet ik niet. Ik zie wel wat er gebeurd. Ik heb een simpele filosofie: als ik er zin in heb, dan doe ik het en probeer ik er zo veel mogelijk plezier aan te beleven.

Wanneer we nog even verder praten over het rebelse van Jennifer Lawrence en ik vertel dat ik mensen hoorde fluisteren dat ze zojuist een electronische sigaret stond te roken in een van de majestueuze gangen van Claridge’s, het vijfsterrenhotel in Londen waar we Schoenaerts spreken, schiet hij in de lach. „Als dat al rebels is tegenwoordig. Jezus Christus.”

Vind je dat we in te brave tijden leven?
Absoluut. Waar zijn de rocksterren gebleven! We leven in een uitvergroot schoolsysteem en moeten uitkijken dat we niet tot een extreme vorm van saaiheid vervallen die niet om uit te houden is.

Ook op het gebied van kunst?
Ja. De industrie bepaalt de wetten en elke uitspatting is een uitspatting die toegelaten wordt door die industrie. Het is een ongeschreven kader waarbinnen wij ons bewegen en echte uitspattingen zie je niet meer. We lopen rond als verdoofde aapjes.

Hoe komt dat?
Ik denk dat het te maken heeft met de algemene staat van verwarring waarin we verkeren, zowel op sociaal als op cultureel en religieus niveau. Er heerst een klimaat van angst en onzekerheid. Maar dat is normaal ook, hè. We zitten in een overgangsfase, dit hoort erbij. Binnenkort gaan we ons daar weer van emanciperen en komen er tegenreacties die hopelijk wel leiden tot boeiende uitdrukkingen en uitspattingen. Begrijp me goed: ik wil niet per se het rebelse promoten, dat is puberaal. Ik ben niet voor het rebelse, ik ben tegen het voorzichtige. Voorzichtigheid leidt tot conformisme en conformisme leidt confessionaliteit en daar vallen we allemaal van in slaap. Het is hopen op wat wildere tijden.

Red Sparrow draait vanaf donderdag 1 maart in de Nederlandse bioscopen.