De Top 2000: Waar stemt de redactie van Metro op?
:format(jpeg):background_color(fff)/https%3A%2F%2Fwww.metronieuws.nl%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F11%2F16216c743f5b7b12a1746f6e12ef1658-1480085311.jpg)
Er kan weer gestemd worden voor de Top 2000 van Radio 2. Er is dus weer keuze uit duizenden nummers. Maar welke platen mogen er volgens de redacteuren van Metro niet ontbreken in de lijst?
Cerise van Vliet: Thinking Out Loud
Mijn alltime favorite is nog steeds Thinking Out Loud van Ed Sheeran. Het maakt me niet uit op hoeveel net iets te afgezaagde huwelijken dit liedje al is gedraaid. Ik word nog elke keer verliefd als ik ‘t hoor. Vaak genoeg hoor je mensen ‘muziek is gevoel’ zeggen en dat is ook wel zo, dit liedje voelt een beetje hetzelfde als verliefdheid!
Constance van Amstel: Here Today
Nee, dit is geen alinea van de 68-jarige koffiejuffrouw van Metro. Toen dit liedje in 1982 uitkwam, was ik zelfs nog niet eens geboren. Toch stem ik voor Here Today in de Top 2000 omdat het me herinnert aan het mooiste muziekmoment uit mijn leven: Paul McCartney op Pinkpop 2016. Tranen met tuiten bij het besef dat ik live naar een van de twee laatst overgebleven Beatles stond te kijken.
https://www.youtube.com/watch?v=bLTmEQtbsTQ
Erik Jonk: Hallelujah
In het jaar dat ene Cohen overleed mag zijn Hallelujah niet ontbreken. Één artiest maakte het nummer nog mooier dan het al was, Jeff Buckley. Dat dit talent niet lang na de hit verdronk in de Mississippi maakte het misschien nog wel meer een legendarische song.
Jeroen Haverkort: Starla
Een song met een zeer indringende tekst over eenzaamheid en de onmogelijkheid om bij je geliefde te zijn. De eenzaamheid en pijn worden zo allesomvattend dat de persoon in de song op een gegeven moment geen andere uitweg meer ziet dan zelfmoord. Het slot is adembenemend ‘Fly like a bird/No more words just you and I/High in the sky’. De vrijheid wordt vervolgens weergegeven door een gitaarsolo waarin de band helemaal losgaat en alle registers opentrekt.
Kasper Hermans: 9 Crimes
Er zijn weinig zangers die zoveel emotie in hun liedjes kunnen leggen als Damien Rice. Vorig jaar op Rock Werchter speelde hij echt een weergaloze show, waarschijnlijk het beste optreden dat ik ooit heb gezien. De uitvoering van 9 Crimes was daarbij nog een graad beter dan de rest.
Lisa Vermeij: Lean On
Jeetje, er worden zoveel mooie nummers gemaakt! Maar als ik Lean On van Major Lazor hoor, word ik altijd vrolijk. Het doet mij denken aan de zomer en mijn reis door Zuid-Amerika. Als je dit nummer hoort en de videoclip ziet, dan kan je niet stil blijven zitten.
Mario Wisse: The Whole Of the Moon
Het beste liedje uit de jaren tachtig. Wat zeg ik? Het beste liedje van de afgelopen dertig jaar. En het staat elk kaar in de Top 2000 – vorig jaar op 351 – maar het moet omhoog. En snel ook. Al tweeduizend keer gehoord en nog altijd geen idee waar het over gaat, trouwens. Maar dat geheel terzijde.
Sherida van IJsselmuide: Sterrenstof
De mannen van De Jeugd van Tegenwoordig zijn sowieso woordkunstenaars, maar Sterrenstof is toch wel een echt pareltje. Niet alleen is het een heerlijk dansbaar hitje, maar de tekst heeft ook nog eens diepgang: hoelang je er ook over nadenkt, je zult de betekenis nooit zeker weten. Op het eerste gezicht een vreemd contrast met die dansbare beats eronder, maar Sterrenstof laat júist zien dat het kan.
Tjerk de Vries: Angels
Angels van Robbie Williams is mijn persoonlijke keuze, omdat ik daar altijd met vrienden zo heerlijk op heb staan mee blèren in kroegen all over the world! En ook Home van Dotan. Een track van nationale bodem met internationale allure.
Zoë Boven: So Good To Me
Ten eerste: het is een ramp om maar één liedje te mogen kiezen. Mijn keuze is uiteindelijk gevallen op So Good To Me van Chris Malinchak, omdat dit liedje al jaren op mijn iPod staat en ik er telkens als ik het hoor warme, blije gevoelens van krijg. Het verveelt nooit en verdient daarom een plek in de Top 2000.