Laura Romanillos Dossier 7 apr 2018, 04:15

Leestijd: 4 minuten

Waarom thuisblijfmoeder Vala een kutwijf werd

Vala van den Boomen (36) is hoofdredacteur van het platform Me-to-We  (online magazine voor ouders met een leven) en heeft het allebei gedaan: de hele dag luiers verschonen als thuisblijfmoeder, én fulltime werken, met een gastouder aan huis die op haar drie kinderen past. Dat laatste – fulltime werken – doet ze nu nog, want thuis zitten met de kinderen is voor haar de hel op aarde.

,,Het was geen bewuste keus om thuisblijfmoeder te worden. We gingen voor mijn mans baan naar Amerika. Dat ging snel, en ik kon alleen mee als ‘vrouw van’. Ik had me voor vertrek nog wel snel ingeschreven als zelfstandige, met een tekstschrijversbureau, maar eenmaal daar bleek ik dus echt helemaal niet te mogen werken. Ik was toen al 3,5 maand zwanger en dus werd ik thuisblijfmoeder. Én ook parttime singlemoeder, want mijn man werkte veel en moest ook vaak wekenlang weg.’’

Geïsoleerd

,,Het moederschap vond ik niet eens zo’n grote schok. Dat ik de hele dag thuis zat met die baby wél. Ik was heel erg op mezelf aangewezen daar in de VS, waar ik nauwelijks mensen kende. We kregen na onze zoon ook nog een dochter, en ik raakte steeds meer geïsoleerd. Alles draaide om de kinderen, de luiers, het huishouden. Mijn man kreeg na vier jaar in de VS weer een baan aangeboden in Nederland en ik was blij dat we terug konden. Inmiddels bleek dat onze oudste autistisch was, en onze jongste echt heel erg ziek, ze was vaker in het ziekenhuis dan thuis. Mijn man werkte en voor mij was dat dus niet te doen. Ik werd daar dus helemaal gek van. Ik werd een kutwijf; verbitterd, voelde me niet gehoord, ging hem verwijten maken. Dat ik financieel afhankelijk van hem was vond ik ook ingewikkeld: het idee dat ik mijn handje op moest houden, niet meer zomaar iets kon kopen druiste in tegen alles wat ik geleerd had.’’

Gedwongen

,,Toen ben ik een blog begonnen. Ik heb mezelf een jaar de tijd gegeven en mezelf gedwongen er een paar keer per week iets te posten. Dat ging opeens lopen, het werd gelezen. Toen ik een keer een gastblog instuurde naar Me-to-We mondde dat uit in af en toe een stukje schrijven, dat werd een dag in de week op de redactie werken, en nu ben ik fulltime hoofdredacteur.’’

,,Mijn huwelijk heeft het, mede doordat ik thuisblijfmoeder was, niet gered. Mijn ex-man en ik hebben co-ouderschap, dus de oudste twee zijn de ene week bij mij, de andere week bij hem. Met mijn nieuwe man heb ik nog een dochter gekregen. Er komt een gastouder bij ons in huis als ik werk. De combinatie fulltime werken en moeder zijn is druk, maar ik vind het makkelijker dan thuis zitten. Ik heb heel leuk werk, dat scheelt misschien. Maar ik ben een betere en leukere moeder op deze manier. We hebben allerlei vormen van quality-time ’s avonds en in het weekend. Ik ben zelf opgeroeid met twee ouders die 80 uur per week werkten en ik heb een hele gelukkige en vrolijke jeugd gehad.’’

Verrot gescholden

,,Toen ik ervoor koos om thuisblijfmoeder te worden kreeg ik wel wat negatieve reacties. Of ik het niet zonde vond om thuis te blijven? Maar nu ik fulltime werk word ik dagelijks online verrot gescholden. Dat komt misschien ook doordat ik erover schrijf, en mensen via internet makkelijk en ongeremd reageren, maar het is ongelooflijk wat ik over me heen krijg. Parttime werken vinden de mensen blijkbaar prima, maar als je zegt dat je vijf dagen per week werkt …. Alsof kinderen meer gebaat zijn bij een moeder die thuis zit te verpieteren.’’

OVER METRO DOSSIER

Elke zaterdag vind je bij Metro verhalen over spraakmakende zaken. We kennen het, doordeweeks moet alles vlug, maar gelukkig is er in het weekend tijd om lekker lang te lezen over opzienbarende onderwerpen. Boeiend? Absoluut! Schokkend? Soms. Confronterend? Misschien. Interessant, met een knipoog en vanuit meerdere perspectieven belicht? Altijd!

Deze week: thuisblijfmoeders. Dom stofzuigervee of juist een slimme keus? En hoe is het nou echt, om thuis te blijven voor de kinderen?