(A)sociale media

Paul Winters 30 jun 2017

Het kan twee kanten op met social media: een goede en een slechte. Hier is onderscheid in te maken door te kijken wat het doel is van het gebruik. Wordt het gebruikt om interactie te zoeken met mensen? Kijk je het nieuws? Of kijk je naar talloze foto’s van hoe iemand sushi eet in het centrum van Den Bosch? Of een nieuwe jurk heeft gekocht voor de 5e keer dit jaar?

Het kan twee kanten op met social media. De ene kant heeft nog enige maatschappelijke waarde. Het nieuws komt terecht bij ons via social media, we halen best veel vreugde uit social media en alle mooie en leuke verhalen die voorbij komen tijdens het eindeloze scrollen door de honderden pagina’s die wij bezoeken. Daarnaast is het een mooie uitlaatklep voor alles dat je kwijt wilt. Twitter is daar bijvoorbeeld een mooi platform voor. Gooi het eruit, maar wel met 140 tekens per keer. We willen niet té gek doen.
Of laat weten dat je paard een nieuw zadel heeft. Of dat jij een mooie pizza hebt gehaald bij de lokale supermarkt. Of dat je een goeie daad hebt verricht, namelijk dat je je hond hebt uitgelaten. Good for you, hun.

Voor het geval dit niet duidelijk was, dit ís social media. En het beïnvloedt meer dan ooit tevoren.

Social media is een nieuwe vorm van het beïnvloeden van de jongere generatie. Jongeren zijn het meest actief, dus hen kan je er het best op bereiken. Instagram advertenties, Twitter advertenties, Facebook advertenties; je kan het zo gek niet opnoemen tegenwoordig.
Maar door al die foto’s, die de ideale wereld moeten voorstellen (maar dan online hé), dat tast jongeren meer aan dan dat hoort. Mensen gaan voorbeelden nemen aan die geweldige so called “summerbodies” die je overal op Instagram vindt. Die foto’s, jongeren gaan zichzelf ermee vergelijken. En zodra je daarmee aan de beurt bent, dan ben je gevangen in een onzichtbaar net. Je mist zelfvertrouwen omdat jíj niet zo’n body hebt, je schaamt jezelf, je wilt het niet maar het gebeurt wel. En je blijft eraan vastzitten, want we blijven hoe dan ook actief op social media. En dus ook blootgesteld aan deze foto’s en deze, bewerkte, ideale schoonheidsbeelden. De effecten zijn nauwelijks meetbaar of zichtbaar, maar het knaagt van binnen.

Social media kan twee kanten op. De ene kant voor enige interactie, de andere kant voor het verduisteren van onze eigen ideaalbeelden. En die laatste, die neemt de overhand in deze situatie. En daar komt voorlopig geen verandering in. Het is geen keuze, het is een voorgeschreven lot.