Niet bestaande studie studeren

Marike Tinus 16 okt 2017

Omdat ik bij een bank werk heb ik daar een studentenrekening geopend. Zo kan ik klanten beter helpen als zij vragen hebben over Internetbankieren. Een studentenrekening is gratis omdat je als student super arm bent. Nu had de bank toch pakketkosten gerekend voor mijn armzalige rekening, tja. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Ik bel vandaag naar het bankennummer en deel mijn probleem. De meneer achter de telefoon was erg vriendelijk. Hij controleerde dat ik echt was wie ik zei dat ik was en pauzeerde. ‘Eh, misschien een rare opmerking, maar ik zie dat u al een wat oudere student bent. Nouja, wat is oud. Ja wel wat ouder dan andere studenten. Bent u er van bewust dat het pakket alleen maar gratis is tot 30?’

Ik snakte naar adem. Deze gehele halve maand dat ik al 29 ben probeer ik mijzelf ervan te overtuigen dat 29 nog steeds erg jong is, dat het helemaal niet erg is dat ik bijna 30 ben. Dat het prima is dat mensen mij ‘qua leeftijd al hebben goedgekeurd om kinderen te krijgen.’ En dan versplinterd deze bankenmeneer in 1 minuut al mijn waanideeën. Ik besloot om mij kranig te weren tegen deze leeftijdsdiscriminatie.

‘Volgens mij ben ik 26 september 29 geworden, dus ik heb nog een heel jaar om te genieten van jullie regeling?’ ‘Maar bent u net begonnen?’ ‘Nee ik zit in de afrondende fase.’ ‘Wat studeer je eigenlijk?’ ‘Literatuurwetenschappen.’

‘Bestaat dat nog?’

Serieus… Nee, dat bestaat niet meer. Ik ben heel knap en weet DUO en de VU al een tijdje om te tuin te leiden door ‘Literatuurwetenschappen’ te studeren, een scriptie te schrijven over een niet bestaand vak. Ja dat moet je kunnen. Wel een beetje jammer dat ik voor mijn verzonnen studie gewoon collegegeld betaal. Maar ja, criminelen zijn meestal niet de meest heldere personen.

‘Maar dat is dan Frans?’ ‘Nee, literatuurwetenschappen.’ ‘Is het Nederlands?’

Aan de ene kant had ik deze reactie verwacht, ik ben nou eenmaal al 29 en ik studeer een niet veel voorkomende studie. Maar aan de andere kant wordt het op een gegeven moment licht irritant om steeds maar weer uit te leggen wat mijn studie inhoudt, wat het nut is, waarom het nog bestaat, waarom het niks te maken heeft met grammatica.

Ik ben denk ik toe aan een borrel. Misschien kan ik vadertje tijd wijsmaken dat het al 21.00 ’s avonds is zodat ik zonder schaamte een Martini Pornstar kan drinken. Dan beland ik in een roes waarin iedereen weet wat Literatuurwetenschap inhoudt, waarom het belangrijk is en wat het in ieder geval niet is.