Elfie Tromp Opinie 24 mei 2018, 05:00

Leestijd: 2 minuten

Anne Frank is slachtoffer van wraakporno

Twee jaar cel voor het delen van dat sexy filmpje van je ex of de naaktfoto’s van het meisje dat je afwees, dat wordt de maximale straf volgens minister Grapperhaus op het verspreiden van wraakporno. Tienermeisjes kunnen opgelucht ademhalen, eindelijk krijgen hun digitale kwelgeesten gepaste straffen. Love is a battlefield, zong Pat Benatar eens, maar nu eindelijk één met een militair gerechtshof erbij.

Opmerkelijk dat in dezelfde maand de Anne Frank Stichting met twee nieuwe pagina’s tekst uit het wereldberoemde dagboek op de proppen komt. Pagina’s die Anne zelf zorgvuldig afgeplakt had, zijn met behulp van nieuwe scanapparatuur wereldkundig gemaakt; de schunnige grapjes en seksuele fantasieën die erachter schuil bleken te gaan, zijn zonder scrupules met de wereld gedeeld.

Dit is wraakporno in de literaire zin; het dertienjarige meisje dat nooit ouder mocht worden, staat in haar nakie op de pagina. Het NIOD vindt de historische waarde van het document groter dan de wensen van de schrijver. Wat zeggen de pagina’s ons over Anne dat we nog niet wisten? Dat ze van vlees en bloed was? Dat ze verlangens kende en ook schaamte daarover? Hoeveel bewijs heb je nodig om te weten dat er miljoenen onschuldige mensen, échte mensen, vol dromen en verlangens, de dood in zijn gejaagd?

De sensatiezucht van de Anne Frank Stichting is groot, ze moeten immers hun ster in de spotlight houden om hun eigen bestaan te rechtvaardigen. Het schijnt dat er meer pagina’s missen uit het dagboek. Het zou me niets verbazen als deze uitgescheurde velletjes ‘ineens’ verschijnen als de rij voor het Anne Frank Huis wat dreigt te slinken. Herdenking is een miljoenenindustrie geworden.

Ik vraag me af of degene die Patricia Paays filmpjes lekte ook een groter doel diende dan zijn eigen portemonnee. Paay was immers ook wereldberoemd in Nederland. Ze heeft dan geen oorlog meegemaakt, maar ze gaf wel als eerste Nederlander een inkijkje in het leven van een tv-ster met haar realitysoap. De extravagante seksfeesten waar we nu alles over weten, waren haar afgeplakte pagina’s, die we allemaal, ongevraagd, te zien kregen. Dat mag nu bestraft worden.

Voor Anne Franks nieuwe pagina’s kopen we graag allemaal het boek opnieuw. Dat vind ik wrang; de kwetsbaarheid van een dertienjarig meisje is vele malen groter dan een tv-ster op middelbare leeftijd. Paay komt er vast wel over heen. Maar was het niet de bedoeling om de wensen van doden te respecteren?